Home > Πρώτο Θέμα > Κρις Σπύρου: «Το να υπάρχουν σλαβομακεδόνες, είναι οξύμωρο. Σερβομακεδόνας, είναι επίσης οξύμωρο. Ό,τι άλλο εκτός από Έλληνας Μακεδόνας είναι οξύμωρο»

Κρις Σπύρου: «Το να υπάρχουν σλαβομακεδόνες, είναι οξύμωρο. Σερβομακεδόνας, είναι επίσης οξύμωρο. Ό,τι άλλο εκτός από Έλληνας Μακεδόνας είναι οξύμωρο»

Ο Ελληνοαμερικανός π. γερουσιαστής Κρις Σπύρου μιλάει στον «Πρωινό Τύπο»

Κρις Σπύρου: «Το να υπάρχουν σλαβομακεδόνες,

είναι οξύμωρο. Σερβομακεδόνας, είναι επίσης οξύμωρο.

Ό,τι άλλο εκτός από Έλληνας Μακεδόνας είναι οξύμωρο»

 

 

 

Της Στέλλας Σταυρίδου

Και Θανάση Πολυμένη

ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ βρέθηκε την Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου, ο Ελληνοαμερικανός πρώην γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών και πρώην κυβερνήτης της πολιτείας του Νιου Χαμσάιρ, κ. Κρις Σπύρου. Ο κ. Σπύρου, βραβεύθηκε από τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγυ Δοξατινών «Παναγία η Θρακιώτισσσα» κ. Σταύρο Δαϊλάκη.

Ο κ. Κρις Σπύρου, προ ημερών, έστειλε μια επιστολή στον Ειδικό Διαμεσολαβητή του Γενικού Γραμματέα για τα θέμα της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, κ. Μάθιου Νίμιτς, τον οποίο γνωρίζει και προσωπικά, καθώς και οι δύο υπήρξαν πολιτικοί και γερουσιαστές των ΗΠΑ. Στην επιστολή του αυτή, ο κ. Σπύρου εξηγεί στον κ. Νίμιτς, ότι όλη αυτή η συζήτηση για την ονομασία των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία, δεν μπορεί να υφίσταται, καθώς όχι μόνο είναι «παράλογη» όπως λέει, αλλά επί της ουσίας πρόκειται για παραχάραξη της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού.

Μιλώντας στον «Π.Τ.» ο κ. Κρις Σπύρου, επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι, δεν μπορεί να υπάρχει μακεδονικό έθνος, που να αποτελείται από μη Έλληνες. «Είναι οξύμωρο να υπάρχουν Σλαβομακεδόνες, ή Σερβομακεδόνες», μας λέει χαρακτηριστικά. Ακολουθεί η συνέντευξη.

 

κ. Σπύρου γνωρίζουμε ότι έχετε παίξει ρόλο σε πολλές ζυμώσεις επί του θέματος, κατά το παρελθόν. Τι σας λέει σήμερα το ένστικτό σας; Πού πηγαίνουμε;

«Μια ζωή είμαι στην πρώτη γραμμή των εθνικών θεμάτων, ως πολιτικός των Ηνωμένων Πολιτειών, όχι επειδή τα ελληνικά θέματα ήταν ελληνικά και εγώ είμαι Έλληνας, αλλά επειδή τα ελληνικά θέματα ήταν πάντα δίκαια. Είτε το θέμα της ονομασίας, είτε το θέμα της Κύπρου, είτε το θέμα της ελληνικής ακεραιότητας. Αυτά για μένα δεν είναι συμπτωματικά εθνικά  θέματα ή ενός εθνικιστική. Εγώ είμαι δημοκράτης. Σοσιαλιστή μ’ έλεγε η συντηρητική εφημερίδα. Άλλες φορές έλεγε ότι έχω κομμουνιστικές θέσεις, γιατί ήμουν με την ισότητα των Αφροαμερικανών και των άλλων μειονοτήτων. Γιατί κι εγώ ανήκω στη μειονότητα.

Επομένως, η δική μου  θέση για τα εθνικά θέματα, βασίζεται στο γεγονός, ότι, αυτή τη χώρα που λέγεται Ελλάδα, την έχει ποτίσει με αίμα ο παππούς μου κι ο πατέρας μου, που άφησε τη μισή του πλάτη στην πρώτη μάχη στη Βόρεια Ήπειρο και Αλβανία και περπάτησε στην Πεντάλοφο Κοζάνης, 14 Σεπτεμβρίου 1940. Και όταν ο Ιταλός εισέβαλε στην Ελλάδα από την Αλβανία, αντί από την Μακεδονία που τον περίμεναν, περπάτησαν και πήγαν στο πρώτο μέτωπο και την πρώτη μάχη. Εκεί σκοτώθηκε ο μπατζανάκης του πατέρα μου, ο άντρας της αδερφής της μάνας μου, κι ο πατέρας μου τραυματίστηκε σοβαρά, έχασε τη μισή πλάτη από την οβίδα κι έμεινε 8 μήνες στο νοσοκομείο στα Γιάννενα.

Ο παππούς μου, ο Αθανάσιος Σπύρου, πήγε το 1910 στην Αμερική, με τρία παιδιά. Άφησε τη γιαγιά έγκυο στο χωριό με τον πατέρα μου και τέσσερα άλλα παιδιά. Το 1920 άφησε τα τρία παιδιά του στην Αμερική και ήρθε να πολεμήσει στη Μακεδονία και στη Μικρά Ασία και γύρισε στο χωριό και είδε τον πατέρα μου 7 χρονών πρώτη φορά. Και τα άλλα τρία παιδιά δεν τα ξαναείδε ποτέ. Έμειναν στην Αμερική. Έκλεισαν τα σύνορα το 1923 και δεν μπορούσε να τα επισκεφτεί και πέθανε χωρίς να δει τα τρία παιδιά του που είχε στην Αμερική. Επομένως, είμαι Έλληνας, όχι γιατί ζω στο χώρο που λέγεται Ελλάδα. Τα περισσότερο χρόνια της ζωής μου, 60 χρόνια, τα έζησα στην Αμερική. Η μάνα μου γεννήθηκε στην Αμερική.

Όπως είπα και στον κ. Νίμιτς, εάν μια φυλή Α που ζει σε μια περιοχή που κατοικείται για χρόνια από τη φυλή Β, μετατρέπεται σε φυλή Β και η φυλή Α, τότε εγώ θα δηλώσω ότι δεν είμαι Ελληνοαμερικανός, αλλά είμαι ινδιάνος ιθαγενής της φυλής Αμπενάκη που ζούσε για χιλιάδες χρόνια, εκεί που οι Άγγλοι την ονόμασαν Νιου Χαμσάιρ. Και αντί να είμαι ο Κρις Σπύρου, δημοκρατικός ηγέτης, να είμαι ηγέτης Τζερώνυμο της φυλής Αμπενάκη, γιατί η οικογένειά μου είναι εκεί για 120 χρόνια. Και να παραδώσω τα τσαρούχια και τα καουτσούκ που είχα όταν έφυγα από εδώ και να φορέσω μοκασίνια και φτερό!

Είναι το άκρον άωτο του παραλογισμού όλο αυτό που γίνεται. Το να υπάρχουν σλαβομακεδόνες, είναι οξύμωρο. Σερβομακεδόνας, είναι επίσης οξύμωρο. Ό,τι άλλο από Έλληνας Μακεδόνας είναι οξύμωρο. Τι είναι αυτό που επιβάλει σ’ εμένα να ισχυρίζομαι και να λέω ότι οι Έλληνες είναι Μακεδόνες, ή οι Μακεδόνες είναι Έλληνες; Γιατί χρειάζεται να ξέρουμε τι είπε ο υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς, ότι: η Μακεδονία είναι ελληνική και οι Μακεδόνες είναι Έλληνες; Χρειάζεται να μας τα πει ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κων/νος Καραμανλής; Μας τα είπε. Χρειάζεται να μας τα πει ο Ανδρέας Παπανδρέου, που είπε ότι η Μακεδονία είναι η ψυχή της Ελλάδος; Χρειάζεται τον Παπαθεμελή, τον αείμνηστο φίλο μου Νίκο Μάρτη ή χρειάζεται εμένα;

Ας πάνε να δουν στις βιβλιοθήκες να αφήσουν όλους εμάς ήσυχους, γιατί εμείς είμαστε προκατειλημμένοι και νεοέλληνες και μάθαμε την ιστορία μας. Ας πάνε στην Ιστορία να δούνε τι είπε ο Ηρόδοτος και οι άλλοι ιστορικοί της αρχαίας εποχής που δεν είχαν διαμάχη τότε με τους Σλάβους, αλλά με τους Πέρσες!

Εγώ έχω καταλήξει ότι δεν φταίνε οι Σκοπιανοί. Φταίνε οι ντόπιοι. Η ντόπια πολιτική ηγεσία της γενέτειρας (σ.σ. της Ελλάδας). Η οποία με τη δική μου ταπεινή αξιολόγηση, έχει ελληνοποιήσει το κοκορέτσι για πάντα. Έχει εξασφαλίσει την ελληνοποίηση της φέτας forever (σ.σ. για πάντα) που λένε στο χωριό μου. Και έχει σλαβοποιήσει τη Μακεδονία μας προσωρινά. Και νομίζω ότι είναι υποχρέωσή μας, τους υπόλοιπους, να μην τους επιτρέψουμε να τη μονιμοποιήσουν. Γιατί θα τα βρούνε μπροστά τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τα εγγόνια όλων των άλλων, γιατί μπορεί να μας έδιωξε η Ελλάδα ή φύγαμε από την Ελλάδα γιατί δεν μας χώραγε το χωράφι… όμως αυτό δεν θα πει ότι έχουμε μετατραπεί σε κάτι άλλο. Τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, τα αδέρφια μου, όλοι είμαστε Έλληνες. Δεν μπορεί να είμαστε Έλληνες στην ξενιτιά και στην Ελλάδα ξένοι! Αυτό πάνε να μας κάνουν! Και δεν είμαι ούτε εθνικιστής, ούτε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων ψάχνω να βρω, ούτε κανέναν έπαινο από κανέναν γυρεύω. Δεν είμαι κανένας μεγάλος Έλληνας, είμαι σκέτο Έλληνας. Και δεν θέλω κανένας άλλος να είναι μεγαλύτερος Έλληνας από μένα! Τι θα κάνουμε, ελληνόμετρο να δούμε πόσο Έλληνας είναι ο καθένας; Στα παιδιά μου έθεσα τρεις όρους. Να ξέρετε ποιοι είστε, να ξέρετε πού είστε, και να ξέρετε πού πααίντε… Εδώ έχετε εξευγενίσει το πού πααίντε με το πού πηγαίνετε! Το ίδιο πράγμα είναι. Αν δεν ξέρεις που πααίενς, όποιο δρόμο και να πάρεις θα σε βγάλει!»

CRIS SPYROU DAILAKHS (3)

Εντούτοις κ. Σπύρου, μας δίνουν την εντύπωση ότι θέλουν να τελειώνουν μια και καλή φέτος με το ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων. Πόσο κοντά νομίζεται ότι είμαστε στο τέλος και γιατί τόση  πίεση;

«Δεν πιέζει κανένας! Ούτε κανένας πίεζε το 1993, ούτε κανένας τώρα. Δεν πιέζει κανένας. Οι πιέσεις είναι φτιαγμένες! Πιέζουν γιατί έχουν γεωστρατηγική θέση τα Σκόπια, που τη μόνη φορά που είχε μια τέτοια θέση, ήταν όταν ο Τίτο ήθελε να μαζέψει όλους τους εξόριστους αντάρτες της κομμουνιστικής δράσης της εποχής εκείνης. Τους έβαλε μέσα και τους είπε, αν δεν ξέρετε από πού έρχεστε, θα σας δώσω εγώ Μακεδονία και θα γίνετε Μακεδόνες. Και έγινε νονός όλων εκείνων των νομάδων. Οπότε, δεν υπάρχει καμιά πίεση… όλα αυτά είναι φτιαχτά! Ποιος πιέζει; Αν πιέζει την Ελλάδα ο Τραμπ, να το πεις.

Το πρόβλημα το έχουν εκείνοι (σ.σ. οι Σκοπιανοί). Αν ο Τραμπ έχει πρόβλημα με τη θέση της Ελλάδας ότι δεν θα μπουν στην Ευρώπη ή στο ΝΑΤΟ γιατί παραβιάζουν τους όρους της Ευρώπης, πώς θα μπουν στην Ευρώπη όταν παραβιάζουν τους όρους  που χρειάζονται;

Να του πει: κ. Τράμπ σ’ άκουσα στην ομιλία σου να λες America first, που θα πει Αμερική πρώτη! Σε πειράζει αν πούμε κι εμείς μια φορά, η Ελλάδα πρώτη;

Συζητάμε για μια περιοχή την οποία κατέχουν; Τον πολιτισμό και την ιστορία δεν μπορείς να τα ξαναπάρεις πίσω! Επομένως, αυτοί ζητάνε να εγγυηθούμε, να συμφωνήσουμε εμείς, ότι υπάρχει μακεδονικό έθνος που δεν είναι ελληνικό ή μακεδονική φυλή! Η μακεδονική φυλή απαρτίζει το σύνολο του ελληνικού έθνους. Άμα λείψει η μακεδονική φυλή, γιατί το έθνος απαρτίζεται από συγγενείς φυλές, αν βγάλουμε τους Πόντιους, αν βγάλουμε τους Κύπριους, αν βγάλουμε τους Μακεδόνες, έναν-έναν, τότε θα μείνει η αθηναϊκή δημοκρατία ως το ελληνικό έθνος! Επομένως, τι συζήτηση είναι αυτή; Να δώσουμε την ιστορία;»

 

Πιστεύετε ότι με τις συναντήσεις που γίνονται τώρα, θα φτάσουμε ίσως σε κάποια συμφωνία;

«Ακούστε να δείτε. Είναι σαν τη διαπραγμάτευση με τα μνημόνια. Έδωσε και έδωσε… Ο Νίμιτς δεν έχει καμιά εξουσία. Αν συμφωνήσουν μεταξύ τους (σ.σ. Ελλάδα – Σκόπια), θα πρέπει να πάνε στα Ηνωμένα Έθνη. Δεν είναι συμφωνία των πολιτικών για τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα. Ας το βάλει σε δημοψήφισμα ο Σκοπιανός κι ας βάλει ένα όνομα χωρίς τη Μακεδονία και ένα με Μακεδονία. Θα κερδίσει αυτό χωρίς τη Μακεδονία! Αλλά δεν το βάζει… Η διαπραγμάτευση είναι μέσα από τον ΟΗΕ, δεν είναι μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων.

Κατάλαβαν ότι έκαναν λάθος στην προσωρινή ονομασία και έβαλαν τώρα την ονομασία! Είναι σαν τη διαπραγμάτευση που λέει, θα φας λαγό, αλλά 20 χρόνια διαπραγματεύεσαι αν θα φας με σάλτσα, με κρεμμύδια ή γιουβέτσι! Επομένως, όλα αυτά θα τα εξηγήσω όταν γράψω στο Συμβούλιο Ασφαλείας! Επομένως, τα τελευταία 25 χρόνια, οι ανησυχίες του Προέδρου της Δημοκρατίας της Ελλάδος, του υπουργού Εξωτερικών, του αρχηγού της αντιπολίτευσης τότε του Ανδρέα Παπανδρέου και πριν απ’ αυτά, το 1944 του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, ήταν λες και ήταν προφήτες. Τα τελευταία 25 χρόνια αυτοί βγήκαν προφήτες!

Ο Στετίνιους (σ.σ. υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ 1944) ήταν προφήτης τότε, που είπε να μην το κάνουν, είναι εκρηκτικό αυτό, ο Κλίντον που το είπε το 1992 σε δήλωσή του, υπέρ της μη ύπαρξης του ονόματος Μακεδονία, είχε κάποιο σκοπό; Αυτά έγραψα στον Νίμιτς!»

 

Γιατί λοιπόν σήμερα άνοιξε αυτό το θέμα; Και γιατί είναι τόσο προκλητικός ο κ. Νίμιτς;

«Κάποιος με ρώτησε κάποτε: γιατί ο κ. Μητσοτάκης συναίνεσε σε ονομασία που περιέχει την λέξη Μακεδονία το 1993 στις 7 Απριλίου; Και ρώτησα το δημοσιογράφο, όπως θα το πω και σ’ εσάς. Γιατί ρωτάς εμένα γιατί το κάνουν; Γιατί δε ρωτάς αυτούς, γιατί το κάνετε; Τι μπορώ να πω εγώ;

Το πρόβλημα τα τελευταία 25 χρόνια, είναι ότι τα Ηνωμένα Έθνη, έβαλαν ένα βάρος στους κατοίκους του χώρου αυτού, που λέγεται: η ιστορία και εθνικότητα των Μακεδόνων. Βάρος το οποίο δεν μπορούν να το κουβαλήσουν! Και δεν θα το κουβαλήσουν μόνοι τους… Αν η Ελλάδα κρατήσει τη θέση της, ότι αυτό το ανεξάρτητο κράτος που έγινε με παράνομη, παράλογη ονομασία που περιέχει τη λέξη Μακεδονία, σε 5 χρόνια θα πάει να ζητήσει μόνο του να αλλάξει την ονομασία του. Θα πουν: δεν μας ανήκει!

Οι πρώτοι που είπαν ότι δεν θέλουν το όνομα Μακεδονία, ήταν οι αλβανόφωνοι κάτοικοι, 35%. Επομένως όταν αυτοί θα έχουν την πολιτική εξουσία, τότε αυτοί που λένε ότι είναι Μακεδόνες, δεν θα έχουν καμιά πολιτική ύπαρξη και θα λένε ότι είναι μειονότητα στους Αλβανούς, οι οποίοι δεν θα τολμήσουν ποτέ να την ονομάσουν Αλβανία. Θα την πουν Ιλλυρία, γιατί η Σερβία θα τους πει, αν βάλετε Αλβανία δίπλα το Κόσοβο, θα έχετε πρόβλημα. Επομένως εκείνοι θα βάλουν όνομα, το οποίο θα τους επιτρέψει και να μπουν στην Ευρώπη, και να μπουν στη συμμαχία των Βαλκανίων και όπου αλλού θέλουν. Το πρόβλημα είναι δικό τους! Δεν έχει κανένα πρόβλημα η Ελλάδα.

Το πρόβλημά της είναι ότι, αν μείνει μόνιμα το όνομα Μακεδονία, είναι η παραχάραξη της ιστορίας και του πολιτισμού. Επομένως, τα Ενωμένα Έθνη έχουν το  πρόβλημα να διορθώσουν εκείνη την προσωρινή ονομασία που έβαλαν τότε και οι Σκοπιανοί! Η Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα με την ταπεινή μου άποψη!

Είπα στον Χόλμπρουκ τότε (σ.σ. 1995, στο Νέιτον του Οχάιο, ο κ. Σπύρου συμμετείχε ως πολιτικός σύμβουλος του τότε προέδρου της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς), στο Ντέιτον: ποτέ δεν θα επιβιώσει, ανεξάρτητο κράτος στα Βαλκάνια, με μουσουλμανική, τζιχαντιστική κυβέρνηση. Ποτέ! Και για να το τελειώσουν αυτό το τροπάριο, κόστισε 200.000 ζωές, καταστροφή και παραλίγο, εάν δεν το διορθώναμε στο Ντέιτον το 1995, θα γινόταν μίνι παγκόσμιος πόλεμος στην Ευρώπη! Και καταλήξαμε να πάμε στο Ντέιτον, να κάνουμε μίνι Γιουγκοσλαβία, πολυεθνική, πολυπολιτισμική, πολυθρησκευτική χώρα σε 3 τεμάχια με περιφερόμενη πολιτική ηγεσία για να μπορέσει να επιβιώσει. Αλλιώς θα ήμασταν ακόμα στον εμφύλιο πόλεμο!»