Home > Νέα > «Δράμα Πρωταγωνίστρια»-Η στείρα αντιπαράθεση δεν βοηθάει στην ανάπτυξη της Δράμας

«Δράμα Πρωταγωνίστρια»-Η στείρα αντιπαράθεση δεν βοηθάει στην ανάπτυξη της Δράμας

«Δράμα Πρωταγωνίστρια»

Η στείρα αντιπαράθεση

δεν βοηθάει

στην ανάπτυξη της Δράμας

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ με το ζήτημα της στείρας αντιπαράθεσης μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων, αναφέρεται σε ανακοίνωση του, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Δράμα Πρωταγωνίστρια» κ. Λευτέρης Καλλινικίδης.

Αρχικά κάνει αναφορά στη δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ των παρατάξεων του κ. Μαμσάκου «Ενώνουμε τη Δράμα» και της «Πόλης+Ζωής» και μιλάει για «στείρα αντιπαράθεση, ενδεικτική της δικής τους νοοτροπίας και της δικής μας διαφορετικής πολιτικής αντίληψης και δεν έχει καμία σχέση με τη δική μας νοοτροπία και τη δική μας οπτική, έτσι όπως εμείς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα».

Στην ανακοίνωσή του ο κ. Καλλινικίδης, σημειώνει ότι «οι εκλογές έχουν ημερομηνία λήξεως και την επόμενη μέρα, δουλεύουμε όλοι για τη πόλη μας. Στο δημοτικό συμβούλιο δεν πρέπει να υπάρχουν πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά συνεργάτες. Τα σκουπίδια και τα προβλήματα της καθαριότητας, δεν έχουν ούτε κόμμα, ούτε χρώμα. Δεν είναι τυχαίο που ο ίδιος ο νομοθέτης αποφάσισε στα ταμπελάκια όλων μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, να αναγράφεται το ονοματεπώνυμο και από κάτω ως τίτλος σκέτο «Δημοτικός Σύμβουλος» και στους 33, ενώ σε κανέναν δεν γράφει επικεφαλής της τάδε παράταξης ή αντιδήμαρχος κλπ.»

Αναφέρεται επίσης στη σύμπραξη της παράταξής του με αυτήν του κ. Μαμσάκου, επισημαίνοντας ότι «το πληρώσαμε με πολιτικό κόστος. Αλλά δεν μας νοιάζει, διότι προσφέραμε στον τόπο μας. Δουλέψαμε για τον τόπο μας και το πληρώσαμε με πόλεμο λάσπης και συκοφαντίας. Ούτε αυτό μας νοιάζει, διότι όλοι κατάλαβαν τη σκοπιμότητα τους. Και όλα αυτά μας κάνουν να αναρωτηθούμε: – Τι θα έπρεπε να κάνουμε; Να καθίσουμε και εμείς απέναντι και να βαράμε καθημερινά τον εκλεγμένο Δήμαρχο; Σε τι βοηθάει αυτό την ανάπτυξη της τοπικής μας κοινωνίας; Μας αρέσει δεν μας αρέσει, η επιλογή του λαού, που είναι ο κυρίαρχος σε αυτό το «παιχνίδι», αποφάσισε και έκανε την επιλογή του».

Όπως επισημαίνει, «το ελάχιστο που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε σε μια δημοκρατία, είναι να σεβαστούμε το αποτέλεσμα και την εντολή του λαού. Εάν το έργο ενός Δημάρχου είναι μικρό ή μεγάλο, που στη προκειμένη είναι πολύ μικρό, σαφώς είναι θέμα και πάλι του κυρίαρχου λαού να το κρίνει ξανά στις επόμενες εκλογές και δική μας δουλειά, έως τότε, να το στηρίξουμε , να το βοηθήσουμε και να επισημαίνουμε τα λάθη, τις παραλείψεις, αλλά όχι με στείρα αντιπολίτευση. Και τι σημαίνει στείρα; Να κατακρίνω συνέχεια και να ισοπεδώνω τα πάντα. Αυτό δείχνει πως τελικά νοιάζεσαι μόνο για το πώς εσύ θα αποκτήσεις εξουσία και αδιαφορείς για το καλό της κοινωνίας».

Καταλήγει τέλος, λέγοντας ότι «εάν επιθυμούμε καμένη γη, ώστε μέσα από τις στάχτες να αναδυθούμε εμείς, τότε ας είμαστε βέβαιοι πως ο λαός θα συνεχίσει να μας γυρίζει τη πλάτη. Τι ακριβώς μας εμποδίζει να στηρίξουμε κάθε καλό που πάει να γίνει ή γίνετε; Μήπως η μικροψυχία μας ή μας θρέφει η μικροπολιτική; Ή μήπως έχουμε κακία μέσα μας; Ή τελικά τιμωρούμε τους Δραμινούς με αυτόν τον τρόπο, επειδή μας γύρισαν τη πλάτη και σε αυτές τις εκλογές;»