Η Δράμα τίμησε την Ημέρα Μνήμη για την Άλωση της Πόλης
Η αναψηλάφηση της ρωμέηκης
ταυτότητας και η πεμπτουσία
του πολιτισμού μας μέχρι και σήμερα
Μιλάνε στον «Π.Τ.» ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος και ο εφημέριος του Μητροπολιτικού Ναού Δράμας π. Κων/νος Χλιάρας
Του Θανάση Πολυμένη
ΜΕ ΜΙΑ πολύ ωραία εκδήλωση από τους πολιτιστικούς φορείς της πόλης, η Δράμα τίμησε την Ημέρα Μνήμης για την Άλωση της Πόλης το 1453, το βράδυ της Πέμπτης 29 Μαΐου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Ωδείου.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Παμμικρασιατικό Σύλλογο Δράμας, «Ο Άγιος Χρυσόστομος», τη Θρακική εστία Δράμας, τον Σύλλογο Ποντίων Δράμας οι “Κομνηνοί”, τον Σύλλογο Ποντίων “Ακρίτες Νέας Κρώμνης”, την Μέριμνα Ποντίων Κυριών Δράμας και την Εταιρεία Δραμινών Μελετών, σε συνδιοργάνωση με την Ιερά Μητρόπολη Δράμας, την Περιφερειακή Ενότητα Δράμας και το Δήμο Δράμας.
Ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο π. Κωνσταντίνος Αρ. Χλιάρας, Εφημέριος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Εισοδίων της Θεοτόκου Δράμας, Ιστορικός, Msc – Υπ. Δρ. Λαογραφίας (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων) με τίτλο: «Αναψηλαφώντας την ρωμέηκη ταυτότητα».
Η εκδήλωση ξεκίνησε με απόδοση θρήνου στα ποντιακά από τον Πόντιο λυράρη Νίκο Αφεντούλη και ακολούθησαν χαιρετισμοί εκπροσώπων φορέων και συλλόγων. Στη συνέχεια και μετά από την κεντρική ομιλία, ακολούθησε απόδοση ποιήματος από την Θρακική Εστία, απόδοση τραγουδιών από την χορωδία του Παμμικρασιατικού Συλλόγου υπό τη διεύθυνση του κ. Αθανάσιου Γιώργου και η εκδήλωση έκλεισε με το «Τη Υπερμάχω».
Μητροπολίτης Δράμας
Δηλώσεις στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, έκανε ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος, σημειώνοντας αρχικά: «Είναι μια αποφράς ημέρα του Ελληνισμού, πολύ δύσκολη για όλους μας και ειδικά για αυτούς που διαβάζουν και αγαπούν την ιστορία».
Όπως τόνισε στη συνέχεια, «η λύπη μας διπλασιάζεται, διότι δυστυχώς οι Αιγύπτιοι θέλουν να δεσμεύσουν την περιουσία και τα κειμήλια της Ιεράς Μονής Σινά και να τα υπάγουν όλα στο Αιγυπτιακό κράτος. Είναι κάτι πολύ θλιβερό για την ιστορία, για τον πολιτισμό. Αρκεί να σκεφτείτε ότι αυτό το μοναστήρι δεν έχει υποστεί καμία καταστροφή και καμία πυρκαγιά και οι επιδρομές που έγιναν κατά καιρούς είχαν ευτυχές αποτέλεσμα, χωρίς να καταστραφεί δηλαδή η Μονή. Δυστυχώς, φοβόμαστε ότι αυτό που έγινε στην Κωνσταντινούπολη με την Αγία Σοφιά, θα γίνει ίσως και με τη Μονή του Σινά. Για αυτό και πρέπει να αντιδράσουμε».
Όπως εξήγησε στη συνέχει ο Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος, «ιστορικά αν δούμε τα πράγματα, είναι απορίας άξιο, αλλά δικαιολογείται κάπως, ότι ενώ το 1020 σε όλα τα Βαλκάνια και στη Μικρά Ασία κλπ., είχαμε μια παντοδύναμη Βυζαντινή Αυτοκρατορία με τον Βασίλειο Βουλγαροκτόνο, το 1070, δηλαδή μετά από 50 χρόνια, άρχισε η διάλυση του Βυζαντινού κράτους με ταχύ ρυθμό. Οι διχόνοιές μας, ο πλουτισμός, οι αδικίες και όλα αυτά, είχαν ως αποτέλεσμα την πτώση της Κωνσταντινούπολης».
Τόνισε χαρακτηριστικά στη συνέχεια, ότι, «και αυτό θα λέγαμε σήμερα ότι συνεχίζεται με το δημογραφικό πρόβλημα. Ότι δηλαδή ως Έλληνες συρρικνωνόμαστε και στην επαρχία, αλλά και στα μεγάλα κέντρα. Μη νομίζετε ότι το πρόβλημα εκεί δεν είναι σπουδαίο ή δεν είναι μεγάλο. Περνάς σε γειτονιές και ακούς όλο ομιλίες ξένων, μεταναστών. Με κάποιο τρόπο όλα αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν. Θέλω να είμαστε αισιόδοξοι και να παλεύουμε και να αγωνιζόμαστε για το καλό της πατρίδας μας, του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας».
π. Κωνσταντίνος Χλιάρας
Δηλώσεις στα τοπικά μέσα ενημέρωσης έκανε και ο π. Κωνσταντίνος Χλιάρας, κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης: «572 χρόνια μετά από την αποφράδα εκείνη ημέρα της Άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως από τους Οθωμανούς Τούρκους, τιμούμε τη μνήμη εκείνων που έπεσαν μαχόμενοι εκείνη την ημέρα στη βασιλίδα των πόλεων».
Αναφερόμενος στον θέμα της ομιλίας του σχετικά με την ρωμέηκη ταυτότητα σημείωσε ότι πρόκειται για την «χαμένη ταυτότητα των προγόνων μας την οποία αργότερα αντικατέστησε νεοελληνική ταυτότητα. Η ρωμέηκη ταυτότητα είναι η πεμπτουσία του πολιτισμού μας μέχρι και σήμερα».
Αναφερόμενος αναλυτικότερα, σημείωσε: «Τα στοιχεία που έχουμε χάσει είναι η μετάβασή μας από την οικουμενική ρωμιοσύνη σε μια φτωχή και στείρα ελλαδικότητα. Το πρώτο, το βασικό και το κύριο είναι αυτό. Από εκεί και πέρα γύρω από αυτό, σχετίζονται και όλα τα υπόλοιπα, όσα δηλαδή έχουν να κάνουν με τις αρχές, τις αξίες μας, με τον πολιτισμό μας».
Ανέφερε επίσης ότι υπάρχει η δυνατότητα αναστροφής, «εφόσον οι Νεοέλληνες συνειδητοποιήσουμε τις ρίζες μας, εφόσον συνειδητοποιήσουμε όλο αυτό το τεράστιο πολιτισμικό φορτίο των περασμένων γενεών, να γίνουμε μέτοχοι αυτού και να φροντίσουμε ώστε να διαδοθεί όχι μόνο στις επόμενες γενιές, αλλά εν γένει στον κόσμο».
Αναφορικά με την οικουμενικότητα της Ρωμιοσύνης, διευκρίνισε: «Ήδη από την αρχαιότητα, αλλά ειδικά στην περίοδο που εξετάζουμε από τα χρόνια του μεγάλου Κωνσταντίνου μέχρι και την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, είναι κατ’ εξοχήν οικουμενική. Αν ανοίξουμε τον Συναξαριστή της Εκκλησίας και δούμε τους τόπους στους οποίους αναφέρεται, θα καταλάβουμε ποια ήταν η εμβέλεια της διάδοσης αυτού του πολιτισμού στον τότε γνωστό κόσμο. Εν πολλοίς τα απομεινάρια εκείνης της περιόδους, τα βλέπουμε μέχρι σήμερα, στα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία για παράδειγμα, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στους ανθρώπους εκείνους που παρέμειναν στις αλησμόνητες πατρίδες, δεχόμενοι την αλλοίωση της θρησκείας τους, όπως για παράδειγμα στον Πόντο, οι οποίοι μέχρι και σήμερα ομιλούν μια γλώσσα, την Ποντιακή, την οποία ονομάζουν οι ίδιοι τους ρωμέηκα».
