Ο τραγικός χαμός του Χρ. Σταυριανίδη
και η μεταφορά του μαχητικού αεροπλάνου
στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας στην Αθήνα
Παραμένει ο σχεδιασμός της μεταφοράς του στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας
Του Θανάση Πολυμένη
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ με τους δύο Δραμινούς ορειβάτες και πεζοπόρους και τον τραγικό θάνατο του πολύ αγαπητού σε όλους Χρήστου Σταυριανίδη, επανέφερε στη δημοσιότητα το ζήτημα με το ελληνικό μαχητικό αεροπλάνο που ο ίδιος είχε ανακαλύψει και αποκαλύψει.
Από την πρώτη στιγμή της εύρεσης του μαχητικού αεροπλάνου που είχε καταπέσει στην περιοχή του Δάσους Φρακτού την εποχή του Εμφυλίου Πολέμου, ο αείμνηστος Χρ. Σταυριανίδης είχε μιλήσει στον «Π.Τ.», καθώς θεωρούσε ότι ήταν κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, μιας και ο ίδιος έψαχνε για αρκετά χρόνια να το βρει.
Μετά από τα σχετικά δημοσιεύματα, το θέμα έγινε γνωστό στο πανελλήνιο και έφτασε μέχρι και το Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας, το οποίο μάλιστα από το περασμένο φθινόπωρο του 2024 είχε ετοιμάσει σχέδια ώστε να μπορέσει να το πάρει από εκεί και να το μεταφέρει στο Μουσείο στην Αθήνα ώστε να μπορεί να εκτεθεί.
Όπως είχε δηλώσει στον «Π.Τ.» στα τέλη του Οκτωβρίου 2024 ο Χρ. Σταυριανίδης, ο στόχος ήταν να γινόταν η μεταφορά του εκείνη την εποχή, κάτι όμως που τελικά δεν έγινε, προφανώς εξαιτίας των δύσκολων καιρικών συνθηκών.
Χαρακτηριστικά ήταν μάλιστα τα λεγόμενα του Χρήστου Σταυριανίδη, ο οποίος δεν ήθελε να μεταφερθεί το αεροπλάνο εκτός Δράμας, δηλώνοντας τότε χαρακτηριστικά: «Καλό θα ήταν το μαχητικό να μείνει στη θέση του, ή τουλάχιστον να μεταφερθεί σε κάποιο άλλο σημείο της περιοχής, ώστε να μπορεί να γίνει πόλος έλξης επισκεπτών. Από την στιγμή όμως που πρόκειται για μαχητικό, σίγουρα αυτό ανήκει στην Αεροπορία».
Χαρακτηριστικές είναι όμως και οι εξελίξεις μετά από τα τραγικά γεγονότα, καθώς με δηλώσεις του ο Υποπτέραρχος (ΜΑ) Ιωάννης Θεοδοσουλάκης, διοικητής του μουσείου Πολεμικής Αεροπορίας, στην αεροπορική βάση της Δεκέλειας στο Τατόι, θυμάται με συγκίνηση τη συνάντηση με τον αείμνηστο Δραμινό ορειβάτη και επιβεβαιώνει ότι υπήρχε ένας σχεδιασμός για τη μεταφορά του αεροσκάφους.
Τις δηλώσεις του ο κ. Θεοδοσουλάκη, δημοσιεύει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δημοσιογράφος κ. Βασίλης Λωλίδης, επισημαίνοντας αρχικά ότι ο Χρ. Σταυριανίδης τον ανέβασε στο βουνό προκειμένου να του δείξει το περίφημο εύρημα: «Ήταν μια διαδρομή μέσα σε πυκνό δάσος, ιδιαίτερα δύσκολη και θα έλεγα επίπονη για όποιον δεν είναι εκπαιδευμένος. Θυμάμαι πόση ενέργεια είχε ο Χρήστος, τραβούσε μπροστά, δεν έβλεπε δυσκολίες. Είχε μια δύναμη, μια θέληση και πειθαρχία που σε έκανε να τον θαυμάζεις. Μπήκαμε βαθιά μέσα στο δάσος για να δούμε από κοντά το σημείο όπου κατέπεσε το αεροσκάφος και ήταν εκεί φυλαγμένο, στην καρδιά της φύσης, για εβδομήντα τρία χρόνια», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θεοδοσουλάκης.
Σε άλλο σημείο, ο ίδιος, υπογραμμίζει ότι η διοίκηση του Μουσείου και του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ) είχε εκπονήσει έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την μεταφορά του ιστορικού αεροσκάφους. Για την Πολεμική Αεροπορία ήταν πλέον ένα σημαντικό έκθεμα, ένα κομμάτι της ιστορίας της, που έπρεπε να έρθει στο μουσείο για να διαφυλαχθεί.
«Ο σχεδιασμός που είχε εκπονηθεί», σημειώνει ο διοικητής του μουσείου, «προέβλεπε ότι με ελικόπτερο θα γίνονταν η ανάσυρση του αεροσκάφους μέσα από το δάσος και θα μεταφέρονταν σε ανοιχτό χώρο. Εκεί, θα αποσυναρμολογούσαμε τα φτερά, θα φορτώνονταν σε νταλίκα και θα μεταφέρονταν οδικώς στο Μουσείο. Θέλαμε πριν από τον Χειμώνα να επιχειρούσαμε την μεταφορά του. Δόθηκε όμως προτεραιότητα σε άλλα έργα που έχουμε σε εξέλιξη και έτσι ο σχεδιασμός αναβλήθηκε για αργότερα. Σήμερα, ειλικρινά, αναλογίζομαι και θλίβομαι, πως αν είχε γίνει τότε η μεταφορά, ίσως ο Χρήστος να ζούσε ακόμα. Σε κάθε περίπτωση το αεροσκάφος θα μεταφερθεί στο μουσείο για να συντηρηθεί και να διασωθεί».
Φωτο : Χρήστος Τσέρνιος
