Στα Αίθρια Λογοτεχνικά Μεσημέρια του

 Φεστιβάλ ο συγγραφέας Ν. Θεοδοσίου και

η διηγηματογράφος Στ. Κάββαλου

Ολοκληρώθηκε και η δεύτερη ημέρα για τα Αίθρια Λογοτεχνικά Μεσημέρια του Φεστιβάλ Δράμας, που επιμελείται και παρουσιάζει ο συγγραφέας-δημοσιογράφος Παύλος Μεθενίτης από το 2012, με προσκεκλημένους σημαντικούς πεζογράφους και ποιητές, αλλά και τα νέα ταλέντα στον χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας.

Την Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου, ο Π. Μεθενίτης υποδέχτηκε τον ερευνητή, σκηνοθέτη και συγγραφέα Νίκο Θεοδοσίου και την διηγηματογράφο Στέργια Κάββαλου.

«Σε αυτές τις πάνινες καρέκλες του Φεστιβάλ Δράμας έχω κάτσει πολλές φορές ως σκηνοθέτης», είπε παίρνοντας το λόγο ο Ν. Θεοδοσίου. «Δεν φανταζόμουν όμως ότι θα κάτσω και ως συγγραφέας». Αυτή ήταν η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου του «Ο άγνωστος Βιτσώρης» που κυκλοφόρησε πριν τρεις μήνες. Στο έργο του αυτό, ο ερευνητής φωτίζει μια άγνωστη περίπτωση Έλληνα καλλιτέχνη με θαυμαστή καριέρα, ο οποίος έπαιξε σε έξι ταινίες και σε πολλά θεατρικά έργα στην Γαλλία. Στην Ελλάδα συμμετείχε στον θίασο της Μαρίκας Κοτουπούλη, η οποία μάλιστα τον βοήθησε να διαφύγει στο εξωτερικό, καθώς ο Βιτσώρης ήταν στρατευμένος με την Αριστερά (υπήρξε μάχιμος τροτσκιστής-αρχειομαρξιστής) και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο επί Κατοχής.

Ο Γιώργης Βιτσώρης, ανήκε σε οικογένεια καλλιτεχνών και υπήρξε παντρεμένος με τη Νίτσα Τσαγανέα, ωστόσο παρά την καλλιτεχνική και πολιτική του δράση, ο τάφος του δεν διασώζεται… Όπως υπογράμμισε ο Ν. Θεοδοσίου, ο οποίος με κόπο και επιμονή συγκέντρωσε στοιχεία για την έρευνά του, «ο Γ. Βιτσώρης ανήκει στους “καταραμένους ποιητές” που επειδή δεν ανήκαν σε κάποιον γνωστό “μηχανισμό”, αγνοήθηκαν».

Aν και νέα σε ηλικία, η Στέργια Κάββαλου, αφοσιωμένη στο είδος του διηγήματος, έχει ήδη πλήθος βιβλίων στο ενεργητικό της, πολλά μάλιστα από τα οποία είναι παιδικά.

Ένα από τα διηγήματα της νέας της συλλογής «Κάτι κλαίει ακόμα», η οποία παρουσιάστηκε σήμερα στο κοινό του Φεστιβάλ, θα γίνει ταινία μικρού μήκους –γεγονός που υπήρξε έναυσμα για μια συζήτηση γύρω από την σχέση λογοτεχνίας-κινηματογράφου αλλά και την απροθυμία των ελλήνων σκηνοθετών να αντλούν από την πλουσιότατη δεξαμενή της ελληνικής πεζογραφίας.

Η Στέργια Κάββαλου, είπε πως η αγάπη της για το διήγημα πάει μαζί με την αγάπη της για την ταινία μικρού μήκους, ενώ μιλώντας για το τελευταίο της βιβλίο ανέφερε πως οι περισσότεροι ήρωές της είναι είτε πολύ μικροί είτε πολύ μεγάλοι.

Ένα μάλιστα από τα παιδιά-ήρωες του βιβλίου της πηδά από την ταράτσα του σπιτιού του κατά την διάρκεια της μεγάλης πλημμύρας στη Μάντρα Αττικής.