Home > νέα > Βραβείο σε Δραμινή μαθήτρια από το 1ο ΕΠΑΛ Δράμας σε διαγωνισμό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για το προσφυγικό Η Αικ. Κελεμπέκη σχεδίασε μια ταχυδρομική κάρτα με το μήνυμα: «Οικογένεια σημαίνει αγάπη – ασφάλεια»

Βραβείο σε Δραμινή μαθήτρια από το 1ο ΕΠΑΛ Δράμας σε διαγωνισμό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για το προσφυγικό Η Αικ. Κελεμπέκη σχεδίασε μια ταχυδρομική κάρτα με το μήνυμα: «Οικογένεια σημαίνει αγάπη – ασφάλεια»

Με θέμα: «Οικογένεια Σημαίνει Μαζί»

Βραβείο σε Δραμινή μαθήτρια από

το 1ο ΕΠΑΛ Δράμας σε διαγωνισμό

της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για το προσφυγικό

Η Αικ. Κελεμπέκη σχεδίασε μια ταχυδρομική κάρτα με το μήνυμα: «Οικογένεια σημαίνει αγάπη – ασφάλεια»

 

 

ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μεγάλη επιτυχία είχε η Δραμινή μαθήτρια του 1ου ΕΠΑΛ Δράμας, Αικατερίνη Κελεμπέκη, η οποία βραβεύτηκε με τη συμμετοχή της στο Διαγωνισμό της Ύπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες UNHCR Greece, με θέμα: «Οικογένεια Σημαίνει Μαζί».

Η Αικ. Κελεμπέκη, μαθήτρια της Γ΄ Τάξης του 1ου ΕΠΑΛ, στην ειδικότητα Γραφικών Τεχνών,  συμμετείχε στο διαγωνισμό με ένα έργο της με τίτλο: «Οικογένεια σημαίνει αγάπη – ασφάλεια». Η διεύθυνση του σχολείου, με ανάρτηση στο διαδικτυακό λογαριασμό του 1ο ΕΠΑΛ, συγχαίρει τη μαθήτρια, αλλά και τις καθηγήτριές της Κουμαρίδου Ολυμπία και Πίττα Χριστίνα.

Το έργο

Αναφερόμενη στο έργο της η κα. Κελεμπέκη, γράφει σχετικά: «Η ταχυδρομική κάρτα που δημιούργησα, αποτελείται από ένα έργο που ζωγράφισα σε καμβά ενώ η γραμματοσειρά τοποθετήθηκε αφού το έργο μετατράπηκε σε μορφή jpeg. Η πρόθεση μου στο έργο ήταν να αποδώσω όσο περισσότερο γίνεται την απελπισία στο πρόσωπο των προσφύγων, επίσης, το μαύρο φόντο υπονοεί τα συναισθήματα που νιώθουν οι άνθρωποι ζώντας μέσα στην αβεβαιότητα. Το κεντρικό θέμα είναι η τραγική φιγούρα της μάνας που κρατά το νεογέννητο μωρό της στην αγκαλιά της».

3.700 μαθητές απ’ όλη την Ελλάδα

Η διάκριση της Δραμινής μαθήτριας είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς στο διαγωνισμό συμμετείχαν 3.700 μαθητές και μαθήτριες απ’ όλη την Ελλάδα, ζωγραφίζοντας ένα σκίτσο ή μια αφίσα ή γράφοντας ένα κείμενο με τη μορφή ταχυδρομικής κάρτας (postcard) κάτω από το κεντρικό μήνυμα «Οικογένεια Σημαίνει Μαζί».

Ο 28ος Μαθητικός Διαγωνισμός της Ύπατης Αρμοστείας κάλεσε παιδιά όλων των ηλικιών να αναλογιστούν τι σημαίνει οικογένεια για τα ίδια, καθώς και να ενημερωθούν, να συζητήσουν, και να εκφράσουν τις σκέψεις τους γύρω από την έννοια της οικογενειακής ενότητας.

Στην Επιτροπή Αξιολόγησης συμμετείχαν εκπρόσωποι από το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, την AthensComics Library, το UNRIC – Περιφερειακό Κέντρο Πληροφόρησης των Ηνωμένων Εθνών (Γραφείο για Ελλάδα και Κύπρο) και την Ύπατη Αρμοστεία, η Πόπη Κύρδη, εκπαιδευτικός και Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων στην Διεύθυνση Π.Ε. Α΄ Αθήνας, η Νaemi Solomon, νεαρή πρόσφυγας, η οικογένεια της οποίας επανενώθηκε στην Ελλάδα μετά από πολυετή αγώνα και ο Γιώργος Μπένος, ηθοποιός και υποστηρικτής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Οικογένεια: Βασικό στοιχείο της κοινωνίας

«Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος».

Αυτό αναφέρει το Άρθρο 16, παράγραφος 3, Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Κάθε άτομο έχει ανάγκη να νιώθει ότι ανήκει κάπου και γι’ αυτό η αξία της οικογένειας, της πρώτης ομάδας στην οποία εντάσσονται οι άνθρωποι, είναι μοναδική. Η οικογένεια παρέχει υποστήριξη, αγάπη και ασφάλεια. Είναι ο πρώτος χώρος όπου μαθαίνουμε, συνυπάρχουμε και αναπτυσσόμαστε. Εκεί όπου αναζητούμε παρηγοριά και φροντίδα στις δύσκολες στιγμές. Αν υπάρχει ένα συναίσθημα που όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε, αυτό είναι ότι δεν μπορούμε να ησυχάσουμε μέχρι να ξέρουμε ότι οι αγαπημένοι μας είναι ασφαλείς, είτε ζουν κοντά είτε μακριά.

Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 123 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το σπίτι τους ή την πατρίδα τους λόγω των πολέμων που συνεχώς πολλαπλασιάζονται, της βίας και των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι άνθρωποι που εκτοπίζονται δεν αναγκάζονται να εγκαταλείψουν μόνο το σπίτι και την καθημερινότητά τους. Πολύ συχνά χωρίζονται βίαια και από τους πιο αγαπημένους τους ανθρώπους, την οικογένειά τους. Πολλές φορές μάλιστα περνούν μήνες, ή και ολόκληρα χρόνια, μέχρι να καταφέρουν να ξαναδούν τους δικούς τους ή να ζήσουν πάλι όλοι μαζί κάπου με ασφάλεια και ειρήνη.