Από την εταιρεία Raycap
Ξεκίνησε η διαμόρφωση στον αύλειο
χώρο πολιτισμού Σαντιρβάν
Δημιουργία κήπου και εισόδου με διάδρομο για ΑμεΑ
ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ αυτές τις μέρες οι εργασίες διαμόρφωσης της αυλής, στον πολιτιστικό χώρο Σαντιρβάν της εταιρείας Raycap. Πρόκειται για τον χώρο που βρίσκεται στη βόρεια και ανατολική πλευρά του κτιρίου, όπου παλαιότερα υπήρχαν δύο παλιές οικοδομές.
Όπως είναι γνωστό, όσο ακόμα ο αείμνηστος πρόεδρος της εταιρείας ήταν εν ζωή, τα δύο πλαϊνά κτίρια είχαν αγοραστεί και τελικά κατεδαφίστηκαν το Νοέμβριο του 2024. Ο στόχος ήταν να ανοίξει ο χώρος, ώστε να διαμορφωθεί ένας κήπος για να την αισθητική ανάδειξη του Σαντιρβάν, ενώ παράλληλα θα διαμορφωθεί είσοδος και διάδρομος ώστε να έχουν πρόσβαση άτομα με κινητικές δυσκολίες, προκειμένου να μπορούν εισέρχονται στον χώρο.
Όπως είναι γνωστό, πρόκειται για ένα παλαιότερο τζαμί, το οποίο μετά από την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922 είχε χρησιμοποιηθεί για να στεγάσει πλήθος προσφύγων που είχαν έρθει στη Δράμα, ενώ αργότερα αγοράστηκε από τον Δραμινό εκδότη της εφημερίδας «ΘΑΡΡΟΣ» αείμνηστο Μιχαήλ Βεζιρτζόγλου και χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της εφημερίδας μέχρι που έκλεισε με το θάνατό του, το 1981.
Πολύ αργότερα, το Σαντριβάν αγοράστηκε από την εταιρεία Raycap και τον αείμνηστο Κώστα Αποστολίδη, ο οποίος το ανακαίνισε πλήρως και το διέσωσε, με μια σπουδαία αρχιτεκτονική μελέτη και υπό την επίβλεψή της, της Δραμινής αρχιτέκτονος κας. Κοραλίας Παπαϊωάννου.
Σήμερα, το Σαντιρβάν λειτουργεί ως ένας πολιτιστικός χώρος της εταιρείας Raycap και σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, οι Δραμινοί και οι επισκέπτες, μπορούν να απολαύσουν ορισμένες ενδιαφέρουσες διαλέξεις, όπως και ιδιαίτερα σημαντικές εκθέσεις, που είναι δύσκολο κάποιος να μπορέσει να τις επισκεφθεί στο Μουσείο Μπενάκη.
Σύντομο ιστορικό
Το Σαντιρβάν τζαμί, οικοδομήθηκε στα μέσα του 15ου αιώνα, στη μουσουλμανική συνοικία της πόλης της Δράμας. Σύμφωνα με μια κτητορική επιγραφή που υπάρχει στην είσοδό του, το 1806 ο Μεχμέτ Αλή Αγάς, το ανακαινίζει, ευχόμενος η αγαθοεργία του να τον βοηθήσει και να μακροημερεύσει.
Το Σαντιρβάν Τζάμι, μέρος ενός μεγαλύτερου συγκροτήματος με κοιτώνες, νεκροταφείο και σιντριβάνι, από το οποίο πήρε και το όνομά του, ήταν μέσα σε περίκλειστη αυλή και λειτούργησε ως χώρος λατρείας μέχρι και το 1920. Η ανταλλαγή των πληθυσμών απομακρύνει τους Μωαμεθανούς από τη Δράμα και τα κύματα προσφύγων που έρχονται από την Ανατολή αναζητούν επειγόντως στέγη, και εντός του στεγάζονται έξι οικογένειες προσφύγων.
Το 1927, ο επίσης πρόσφυγας Μιχαήλ Βεζιρτζόγλου, στεγάζει σε αυτό την εφημερίδα «ΘΑΡΡΟΣ», η σημαντικότερη και μακροβιότερη εφημερίδα στην Ανατολική Μακεδονία, η οποία εκδίδεται για 54 ολόκληρα χρόνια. Δύο χρόνια αργότερα, κηρύσσεται διατηρητέο μνημείο αλλά εγκαταλείπεται στην τύχη του. Η καταστροφή της στέγης θα επισπεύσει την κατάρρευση του μνημείου και η οργιώδης βλάστηση μιας συκιάς συστηματοποιεί την καταστροφή του μιναρέ.
Το καλωσόρισμα που επιφυλάσσει το μνημείο στους επισκέπτες με τις πανέμορφες ζωγραφιές στην μπροστινή όψη του είναι . Λαϊκές ζωγραφιές υψηλής τέχνης που απεικονίζουν σχηματοποιημένες πολιτείες. Κατά πάσα πιθανότητα, σε μία από αυτές απεικονίζεται η ίδια η πόλη της Δράμας με τις τρεις γειτονιές της, την ελληνική, την εβραϊκή και την μουσουλμανική.
Το 2012 η εταιρεία Raycap του αείμνηστου Κώστα Αποστολίδη, αγοράσει το κτίριο με σκοπό να το μετατρέψει σε τοπόσημο της πόλης και σε ένα από τους πλέον σημαντικούς χώρους πολιτισμού.
Το Σαντιρβάν άρχισε να λειτουργεί ως χώρος πολιτισμού για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 2022 και ανοίγει τις πύλες τους στους Δραμινούς και τους επισκέπτες της πόλης. Η πρώτη έκθεση από το Μουσείο Μπενάκη έχει τίτλο: «Δια τα Κειμήλια της Μικράς Ασίας». Πρόκειται για μια έκθεση 41 εκκλησιαστικών κειμηλίων και είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.