Home > Αρθρα > Η ιστορία  διδάσκει, οι πολιτικοί μας δεν διδάσκονται-Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Η ιστορία  διδάσκει, οι πολιτικοί μας δεν διδάσκονται-Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Η ιστορία  διδάσκει, οι πολιτικοί

μας δεν διδάσκονται

 

 

Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Προ ετών, ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας ενθυμούμαι είχε καλέσει τον αρχηγό της αξιωματικής Αντιπολίτευσης για να συζητήσουν από κοινού για τα εθνικά μας θέματα. Όλοι πιστέψαμε ότι, επιτέλους ήλθε η ώρα της εκπλήρωσης του πόθου, ανέκαθεν του Ελληνικού Λαού, για «ομοψυχία» των Κομμάτων στα Εθνικά μας θέματα. Δυστυχώς η χαρά μας δεν κράτησε πολύ και ήλθε η απογοήτευση, σχεδόν την ίδια ημέρα, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός ομιλών στην Κ.Ο. του κόμματός του κατηγόρησε αυτόν που κάλεσε για να αποκτήσουν κοινή γραμμή, τουλάχιστον στα Εθνικά Θέματα.

Στο λόγο του είπε φράσεις βαριές, σκληρές, άδικες και συκοφαντικές, που μόνο Εθνική «Ομοψυχία» δεν μπορούν να δημιουργήσουν. Αντιθέτως, ο Ελληνικός λαός έχει εθνική ομοψυχία και σας διαβεβαιώνω ότι διακαώς επιθυμεί το αυτό και για τους πολιτικούς της χώρας. Αλλά δυστυχώς οι πολιτικοί μας ζουν στον κόσμο τους.

Αξιότιμοι πολιτικοί ηγέτες και επίδοξοι του πολιτικού χώρου παραδειγματιστείτε επιτέλους από την ιστορία του Ελληνικού διχασμού, η οποία ταλάνισε και συγκλόνισε την Ελλάδα συθέμελα, με τα μύρια δεινά που επέφερε στον τόπο.

Θα σας υπενθυμίσω τέσσερα μόνο βασικά Πολιτικά εγκλήματα, που έλαβαν χώρα στους νεώτερους χρόνους από την παλιγγενεσία της Πατρίδος μας μέχρι σήμερα, μήπως και καταλάβουν οι πολιτική μας, που οφείλεται το κακό ριζιμιό μας.:

– Στην περίοδο της επαναστάσεως του 1821,το χειρότερο αποτέλεσμα της διχόνοιας και της έλλειψης συνεννοήσεως, μεταξύ των πολιτικών της εποχής εκείνης ήταν, ότι χρειάστηκε τελικά η επέμβαση των προστάτιδων Δυνάμεων στη ναυμαχία του Ναβαρίνου. Έτσι η διχόνοια μας φιλοδώρησε με προστάτες. Από δε τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των, δεν έχουμε ακόμη γλυτώσει και πολύ φοβούμαι, δεν πρόκειται να γλυτώσουμε.

– Ο Διχασμός την περίοδο της εκστρατείας εναντίον της Τουρκίας, καλά κρατεί. Οι Βασιλικοί υποχρέωσαν τον Βενιζέλο να κάμει εκλογές και ως ήταν βέβαιο να τις χάσει. Με αποτέλεσμα μέχρι τότε, λόγω Βενιζέλου οι Μεγάλες Δυνάμεις ήταν με το μέρος μας. Όταν κέρδισαν τις εκλογές οι Βασιλικοί και έφεραν τον Βασιλέα Κωνσταντίνο, οι Μεγάλες Δυνάμεις αντεστράφησαν εναντίον μας. Τότε! Έγινε η μεγάλη καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.

– Μετά την ήττα της Γερμανίας και το πέρας του Β!Π.Π. η ανθρωπότης ανέπνευσε, η ελευθερία και το δίκαιο επεκράτησαν και οι λαοί πλέον ελεύθεροι άρχισαν την αναστύλωση της χώρας των, μέσα από τα ερείπια της χώρας των, μέσα από τα ερείπια του Β’ Π. Π.

– Η Ελλάδα τότε, νικήτρια και δοξασμένη, με πρωταρχικό ρόλο στην ήττα του φασισμού, αλλά ευρισκομένη στο χείλος του αφανισμού, αντίκρισε με ελπίδα το φως της ελευθερίας μέσα από τα ερείπια της. Όλοι οι Έλληνες ανέμεναν το θαύμα, ζούσαν με την ελπίδα, ότι χάρις στην ζωτικότητα και το δημιουργικό πνεύμα  της φυλής, θα βαδίζαμε ενωμένοι στην ανασυγκρότηση και προ παντός στην δικαίωση των Ελληνικών θυσιών και την ικανοποίηση επί τέλους των εθνικών πόθων του Ελληνικού Λαού.

Αλλά, οι ωραίες προσδοκίες και τα γλυκά όνειρα, για την δημιουργία μιας μεγάλης Ελλάδας, αντάξια των νικηφόρων αγώνων της διαλύθηκαν. Οι τότε πλανεμένοι Έλληνες Κομμουνιστές, καθοδηγούμενοι από τον διεθνή κομμουνισμό, εξαπέλυσαν το “Δεκεμβριανό κίνημα”, διότι οι τότε πολιτικοί μας δεν συμφώνησαν στην μοιρασιά της εξουσίας. Και! Η προσφορά της εκατόμβης αίματος, στο βωμό της ελευθερίας για τους Έλληνες δεν σταματά και μάλιστα με καθαρά Ελληνικό πλέον αίμα. Την καταστολή του Κομουνιστικού κινήματος των Δεκεμβριανών και την συμφωνία της Βάρκιζας, ακολουθεί ο ύπουλος αδελφοκτόνος πόλεμος μεταξύ του Ελληνικού Στρατού και των στασιαστών Κομμουνιστών, βοηθουμένων από τον ακήρυκτο  πολεμο των ομόρων κρατών, από τον Οκτώβριο του1947.

– Τότε συνεύει το χειρότερο, η Ελλάδα χωρίστηκε  στα δύο,  κατεστράφη ολοσχερώς και η εθνική ευκαιρία χάθηκε για πάντα.

Μέχρι το 2018, παρά τις υπάρχουσες προς την Ελλάδα μεγάλες πιέσεις των ισχυρών οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, χωρίς να παίρνουν συγχωροχάρτι, δεν ενέδωσαν και πολύ καλά έκαναν. Το 2018 ευρέθη δυστυχώς ένας ανέλπιστος σύμμαχος των συμφερόντων του κράτους των Σκοπίων, η ίδια η Ελληνική             Κυβέρνηση, να παραχωρήσει και με υπογραφή της, το όνομα “Μακεδονία”σε μία χώρα που δεν έχει καμία σχέση με αυτήν, να αναγνωρίσει σ’ αυτήν ως αρχαία Μακεδονική γλώσσα(Αιολική), μία παρεφθαρμένη Βουλγαρική γλώσσα και τέλος να χαρακτηρίσει ένα Σλαυο-Αλβανικό Λαό με εθνότητα των αρχαίων Μακεδόνων. Να λοιπόν το μεγάλο Πολιτικό και ιστορικό  λάθος, που ανοίγει πλέον τους ασκούς του Αιόλου, για νέες περιπέτειες για την Μακεδονία και γενικότερα για την πατρίδα μας.

Είμαστε η μοναδική χώρα του κόσμου, που ο λαός της με διαμαρτυρίες, συλλαλητήρια και δημοκρατικές συγκεντρώσεις, προσπάθησε να αποτρέψει από μία, κατά γενική ομολογία, προδοτική συμφωνία την ίδια την Κυβέρνηση του.

“Από που; θεέ μου, να φυλαχτεί ο Έλληνας και η πατρίδα μας”

Δυστυχώς ακριβώς η ίδια συμπεριφορά παρουσιάζετε από την μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα, από την εκάστοτε αντιπολίτευση

Ο περιούσιος αυτός λαός, δεν θέλει από εσάς, κορώνες ρητορικής απάτης και αλληλοκατηγορίας. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, που η χώρα μας βρίσκετε σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, θέλει από εσάς πράξεις και έργα όταν είστε στην εξουσία και αυστηρό και δίκαιο έλεγχο όταν είστε στην αντιπολίτευση, για μια Ελλάδα ισχυρή από πάσης πλευράς, δίκαιη και πραγματικά Δημοκρατική, αγαπητή στους φίλους της και αποτρεπτική σε τυχόν επίδοξους επιβουλής της.

– Η Δημοκρατία δεν φθείρεται από την άνοδο ή κάθοδο κάποιων ανεπιθύμητων κομμάτων, όταν οι νόμοι εφαρμόζονται προς πάσα κατεύθυνση, αντίθετα αυτό δείχνει ότι λειτουργεί η Δημοκρατία. Η φθορά της Δημοκρατίας επέρχεται από αυτά που επισήμανε, σαν να ζούσε σήμερα, ο δεινός ανατόμος του πολιτειακού βίου ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: «Οι Δημοκρατίες μεταβάλλονται δια της των δημαγωγών ασέλγειας». Εις την ασέλγεια βλέπει ο Αριστοτέλης τον κύριο λόγο φθοράς, δηλ. την αλαζονεία της εξουσίας, την ευτέλεια, τον ευτελισμό της βουλευτικής ιδιότητας, την αδικία, τον έκλυτο βίο, την κλοπή του Δημοσίου πλούτου και την ιταμότητα (αναισχυντία).

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Αντγος ε.α.

Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.