100 χρόνια από την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού στη Δράμα το 1924
Παπαδοπούλου Νίνα: «Η πορεία του Ερυθρού
Σταυρού στη Δράμα είναι συνυφασμένη
με την ιστορία της Δράμας»
Μιλάει στον «Π.Τ.» η πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος Δράμας του Ερυθρού Σταυρού κα. Νίνα Παπαδοπούλου
Του Θανάση Πολυμένη
Η 8η ΜΑΪΟΥ, είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελίνου και ημέρα γέννησης του εμπνευστή και ιδρυτή του Ερρίκου Ντυνάν. Πρόκειται για μια ημέρα με έντονη διεθνή διάσταση, στο πλαίσιο της οποίας αναδεικνύονται οι επτά θεμελιώσεις αρχές του Διεθνούς Κινήματος του Ερυθρού Σταυρού που είναι: ο ανθρωπισμός, η αμεροληψία, η ουδετερότητα, η ανεξαρτησία, ο εθελοντισμός, η ενότητα και η παγκοσμιότητα.
Ο Ερρικός Ντυνάν γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1828 και είναι ο άνθρωπος που βραβεύτηκε πρώτος με το Νόμπελ Ειρήνης.
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, τιμά την ημέρα αυτή με μια μεγάλη γιορτή κάθε χρόνο (πραγματοποιήθηκε χθες στο Ζάππειο στην Αθήνα), ενθαρρύνοντας και προωθώντας ένα ευρύ πλέγμα ανθρωπιστικών δράσεων που προσφέρουν φροντίδα και συμπαράσταση σε κάθε άνθρωπο που υποφέρει, χωρίς διακρίσεις ή αποκλεισμούς.
Στη Δράμα, το Περιφερειακό Τμήμα του Ερυθρού Σταυρού, γιόρτασε τη χθεσινή μέρα, φωταγωγώντας τις εγκαταστάσεις του με τη βοήθεια του Δήμου Δράμας.
Όμως, για το Περιφερειακό Τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στη Δράμα, το 2024, σηματοδοτεί και τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του στη Δράμα. Για το λόγο αυτό, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας, ο «Π.Τ.» σήμερα προβαίνει σε ένα μικρό αφιέρωμα, μιλώντας με την πρόεδρο του Περ. Τμήματος της Δράμας κ. Νίνα Παπαδοπούλου, με την οποία κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην ιστορία του.
Το Περ. Τμήμα Δράμας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Περ.Τμ. Δράμας Ε.Ε.Σ.), παρουσιάζει σημαντική ιστορία, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς από το 1924, το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τα μετέπειτα επίσης δύσκολα χρόνια. Ακόμα και σήμερα, συντελεί σημαντικά σε οποιαδήποτε βοήθεια του ζητηθεί, με τα Τμήματα των Νοσηλευτών και των Σαμαρειτών Διασωστών, με τη Σχολή Πρώτων Βοηθειών και άλλα.
«Οφείλουμε να έχουμε τη μνήμη ζωντανή»
Για τα 100 χρόνια του (Περ.Τμ. Δράμας Ε.Ε.Σ.), μιλάει στον «Π.Τ.» η πρόεδρός του κα. Παπαδόπουλου, η οποία σημειώνει αρχικά ότι, «πάντα έρχονται νέες γενιές και οφείλουμε να έχουμε τη μνήμη και το θεσμό ζωντανά».
Ερωτώμενη για το τι σημαίνει για τη Δράμα η λειτουργία του Ερυθρού Σταυρού, η ίδια τονίζει ότι η Δράμα και ο Ερυθρός Σταυρός συμβαδίζουν όλα αυτά τα χρόνια και «μετά από το 1922 που διπλασιάστηκε σε πληθυσμό, έχουμε ένα κοινό οδοιπορικό».
Η ίδια εξηγεί: «Τα πρώτα στοιχεία που έχουμε είναι από το 1923 – με δημοσιεύματα – αν και ακόμα δεν υπήρχε κάποια διοίκηση. Ήταν μια Επιτροπή, η οποία αντιπροσώπευε τον Ερυθρό Σταυρό και το 1923, η πρώτη και μοναδική δημοσίευση, είναι ότι σκόπευε ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός – ο αμερικανικός – να ιδρύσει ένα νοσοκομείο της εποχής εκείνης, ώστε να περιθάλπει τους πρόσφυγες, οι οποίοι μαστιζόντουσαν από ελονοσία και φυματίωση. Οι άνθρωποι αυτοί ήρθαν σε έναν τόπο, που τότε ακόμα ήταν γεμάτος από έλη, καλαμιές κτλ. Και επειδή επιλήφθηκε του πράγματος αυτού, στη Δράμα ο τότε Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, υπήρξε μια πρώτη δημοσίευση».
Η κα. Παπαδοπούλου μας ενημερώνει ότι όλα αυτά έχουν ήδη συγκεντρωθεί και θα δημοσιευτούν σε ένα βιβλίο που ετοιμάζεται και θα κυκλοφορήσει εντός του έτους. «Για το 1924 έχουμε ορισμένα στοιχεία επίσης, μια δημοσίευση στην εφημερίδα «ΘΑΡΡΟΣ», ότι τον Φεβρουάριο θα γινόταν ο ετήσιος χορός στην αίθουσα των Εκπαιδευτηρίων (το σημερινό 12ο Δημοτικό σχολείο Δράμας) μιας και τότε δεν υπήρχαν άλλες αίθουσες στην πόλη της Δράμας. Και από κάτω γράφει “εκ της επιτροπής”. Άρα για να κάνει χορό, σημαίνει ότι δραστηριοποιούνταν ως σύλλογος κτλ.», σημειώνει η κα. Παπαδοπούλου. «Επομένως, μ’ αυτά τα δημοσιεύματα και ορισμένα άλλα, μπορούμε να αποδείξουμε και να λαμβάνουμε ως έτος ίδρυσης το 1924 και πλέον ξεκινούν αρκετές δραστηριότητες όπως στη συνέχεια και το 1925».
Όπως λέει επίσης, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων, θα γίνει μια πρώτη εκδήλωση στις 29 Μαΐου στη Δράμα, ενώ αργότερα περί τις 20 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με βραβεύσεις σε παλαιότερες εθελόντριες που βρίσκονται εν ζωή, οι οποίες έχουν αποφοιτήσει τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 με την παρουσία του προέδρου του Ε.Ε.Σ. Δρ. Αντώνη Αυγερινού. «Τότε όλες αυτές ήταν μικρά κορίτσια. Πήγαιναν στον Ερυθρό Σταυρό από 15 ετών και μπορούσαν να ασχοληθούν, ενώ στα 18 παντρευόντουσαν άλλες έμεναν και άλλες έφευγαν», συμπληρώνει η κα. Παπαδοπούλου.
Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Όπως μας λέει η ίδια, «η πρώτη σειρά νοσηλευτριών που βγήκε από τη Σχολή του Ερυθρού Σταυρού της Δράμας ήταν το 1939 και εκπαιδεύτηκε πολύ γρήγορα και όλες πήγαν στο μέτωπο. Έκαναν μια ταχύρυθμη εκπαίδευση ενόψει του Ελληνοϊταλικού Πολέμου από 14 -15 ετών μέσος όρος 17 ετών. Από τη Δράμα πήγαιναν στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων και από εκεί προωθούνταν στο Νοσοκομείο της Κορυτσάς και στο μέτωπο. Στα Δράμα τότε υπήρχε μόνο το Στρατιωτικό Νοσοκομείο το οποίο περιέθαλπε τραυματίες από το μέτωπο. Όλες αυτές οι Δραμινές, αργότερα τιμήθηκαν εκτός από τον Ερυθρό Σταυρό και με χρυσό μετάλλιο από τον Ελληνικό Στρατό».
«Το σημαντικό στο οποίο θέλουμε να δώσουμε έμφαση», λέει η πρόεδρος του Περ.Τμ. Δράμας Ε.Ε.Σ. «είναι με τους απογόνους τους». Μάλιστα, κατά την περίοδο που έγινε η Μάχη των Οχυρών – εκτός του όταν κατέρρευσε το μέτωπο της Αλβανίας, από το Οχυρό Λίσσε οι τραυματίες ήρθαν στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Δράμας και από εκεί οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στην Καβάλα με στόχο να κατέβουν στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο του Πειραιά. Οι διακομιδές τότε γινόντουσαν με πλοία – πλωτά Νοσοκομεία. Ένα εξ αυτών, το «ΑΤΤΙΚΗ», στο οποίο υπήρχαν επτά νοσηλεύτριες, βομβαρδίστηκε και βυθίστηκε με το πλήρωμά του. Μια από τις νοσηλεύτριες ήταν του Ε.Ε.Σ. η Ελένη Εφραιμίδου, η οποία ήταν 17 ετών την οποία τιμούμε κάθε χρόνο και συνόδευε τους τραυματίες. Αυτό είναι ένα πολύ μικρό μέρος μόνο της νεότερης ιστορίας της περιοχής της Δράμας και το πώς συνδέεται ο Ερυθρός Σταυρός της Δράμας».
Με το πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ερυθρός Σταυρός της Δράμας, περιέθαλψε επίσης τους πυροπαθείς του Δοξάτου και όπως σημειώνει η κα. Παπαδοπούλου, «τότε ο Ε.Ε.Σ. βρισκόταν στην οδό Πτολεμαίων. Εκεί ήταν το σπίτι του Δεδόπουλου, ο οποίος είχε προσφέρει ένα δωμάτιο και ήταν στη διοίκηση. Τα πρώτα γραφεία ήταν στην πλατεία Ελευθερίας, σ’ ένα διώροφο κτίριο. Εκείνη την εποχή πρόεδρος του Τμήματος της Δράμας ήταν ο Κισάζιγλης (είχε διατελέσει και δήμαρχος Δράμας κατά περιόδους) εκείνο το κτίριο το επίταξε η ελληνική πολιτεία και είχε γίνει Νοσοκομείο.
Εκεί ο Ε.Ε.Σ. έμεινε μέχρι το 1953. Κατόπιν άλλαξαν στέγη και πήγαν στου Δεδόπουλου γι’ αυτό κι εκεί ονομάστηκε και ο δρόμος Ερυθρού Σταυρού. Ο Δεδόπουλος δεν ήταν ποτέ πρόεδρος, αλλά μέλος της διοίκησης, όμως είχε κάνει πρόεδρος του Νοσοκομείου εκείνη την εποχή».
Μάλιστα, υπάρχει και μια τραγική ιστορία κατά την περίοδο του Εμφυλίου. Εκείνα τα χρόνια ο Ε.Ε.Σ. είχε δικά του ασθενοφόρα. Το 1947, μια ομάδα γιατρών και νοσηλευτών από τον Ε.Ε.Σ. Δράμας ανεβαίνει στην περιοχή του Νευροκοπίου για να προβεί σε εμβολιασμούς. Στην επιστροφή, ένα ασθενοφόρο χτυπάει σε νάρκη και ανατινάζεται. Μάλιστα υπάρχει και σχετικό μνημείο στο δρόμο προς το Νευροκόπι, όπου κάθε χρόνο οι νεκροί τιμούνται από το Περιφερειακό Τμήμα Δράμας. Και όπως μας θυμίζει η κα. Παπαδοπούλου, το 2023 τιμήθηκαν τα 75 χρόνια από εκείνη την αποφράδα ημέρα, και για πρώτη φορά μάλιστα με την παρουσία των απογόνων τους: «Η πορεία του Ερυθρού Σταυρού στη Δράμα είναι τόσο συνυφασμένη με την ιστορία της Δράμας. Ακόμα και στην επιστράτευση του 1974 με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, ο Ερυθρός Σταυρός έστειλε και εκεί νοσηλεύτριες για να βοηθήσουν εκεί στο μέτωπο», σημειώνει.
Για πρώτη φορά σε δικό του κτίριο
Το 1977 αποτελεί μια σημαντική και ιστορική χρονιά για τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό της Δράμας. Όπως μας εξηγεί η κα. Παπαδοπούλου, είναι η χρονιά κατά την οποία ο Ε.Ε.Σ. μετακομίζει οριστικά στο σημερινό κτίριο «με ενέργειες του τότε Μητροπολίτη Δράμας κυρός Διονυσίου, ο οποίος υπήρξε και πρόεδρος του Ε.Ε.Σ. Δράμας για πολλά χρόνια και με ενέργειες του τότε δημάρχου Αναστασίου Μακρή, ο Δήμος δώρισε δύο στρέμματα για να οικοδομηθεί το κτίριο. Ο κεντρικός Ερυθρός Σταυρός έδωσε τα έσοδα τριών Εράνων εκείνης της εποχής και έτσι κτίστηκε το σημερινό κτίριο».
«Τα χρήματα αυτά είναι και του Δραμινού λαού», μας λέει η κα. Παπαδοπούλου και συμπληρώνει ότι, ο τότε Νομάρχης Αναστάσιος Νικολαΐδης, έστειλε έγγραφο σε όλες τις Κοινότητες του Νομού Δράμας, ζητώντας να δώσουν ό,τι μπορούσαν μέσω των εισφορών τους. Υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία για το τι πρόσφερε κάθε Κοινότητα τότε, για να γίνει το σημερινό κτίριο. Στο κτίριο αυτό λειτουργούσε ιατρείο μέχρι και το 2010 με τον Γενικό Ιατρό κ. Πατερόπουλο από τον Ξηροπόταμο».
Το Περιφερειακό Τμήμα Δράμας σήμερα
Όπως σημειώνει η κα. Παπαδόπουλου, «από τη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.), ο Ερυθρός Σταυρός παίρνει πλέον άλλη μορφή, γίνεται καθαρά εθελοντικό σώμα, Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και όλοι είναι εθελοντές και προσφέρουν σ’ αυτή την ιδέα».
Σήμερα, το Τμήμα της Δράμας έχει δύο Τομείς. Ο Τομέας Υγείας, η παλαιότερη Νοσηλευτική Σχολή της Δράμας και σε όλη τη χώρα, η πρώτη Σχολή μονοετούς φοίτησης έγινε το 1911, και το δεύτερο Τμήμα των Εθελοντών Σαμαριτών Διασωστών και Ναυαγοσωστών.
«Όπως ξέρετε η κοινωνία μας αλλάζει. Τα καιρικά φαινόμενα η κλιματική κρίση δείχνει τα σημάδια όλο και πιο έντονα», επισημαίνει η ίδια και τονίζει: «Οι διασώστες μας λοιπόν είναι Τμήμα αρωγός στην πολιτεία, το οποίο επεμβαίνει και βοηθάει οπουδήποτε χρειαστεί σε διάφορες περιπτώσεις. Πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί και άλλα φαινόμενα. Όλοι έχουν πολύμηνη εκπαίδευση και θεωρητική, ενώ γίνονται μαθήματα για πολίτες που ενδιαφέρονται για πρώτες βοήθειες ή να πιστοποιηθούν γι’ αυτό».
«Ο Ε.Ε.Σ. λειτουργεί και άλλα δύο Τμήματα, το Τμήμα της Νεότητας όπως λέγεται και ο τομέας της Κοινωνικής Πρόνοιας. Είναι κι αυτό μια εξειδίκευση της Νοσηλευτικής με τα ψυχικά νοσήματα, έχει Κοινωνικούς Λειτουργούς, Ψυχολόγους που δραστηριοποιούνται σε πιο εξειδικευμένους τομείς. Ελπίζουμε ότι σύντομα θα γίνει και αυτό το Τμήμα στη Δράμα».
Στη Δράμα, το Περιφερειακό Τμήμα βοήθησε σημαντικά κατά την εποχή της πανδημίας του Covid-19, κυρίως με θερμομετρήσεις σε δημόσια κτίρια, εφοδιασμένο πάντα με τον απαραίτητο εξοπλισμό από τον Κεντρικό Ε.Ε.Σ., όπως επίσης με ενημερώσεις και άλλες δράσεις.
Ερωτώμενη για το ποιες είναι οι σημερινές ανάγκες, η κα. Παπαδοπούλου τονίζει: «Αυτή την ώρα θεωρούμε ότι είμαστε σε ικανοποιητικό επίπεδο, πάντα ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και ο Ερυθρός Σταυρός δεν έχει ταβάνι, δεν έχει σύνορα. Με το που επιτυγχάνεις ένα στόχο, προχωράς στον επόμενο στόχο. Ένας απ’ αυτούς είναι η Κυνοφιλική Ομάδα που σκοπεύουμε να κάνουμε και είναι στο πρόγραμμα. Οι διασώστες μας είναι αρκετοί. Αυτή την ώρα θα ήταν καλό αν μπορούσαμε να έχουμε ένα όχημα μιας και μας καλούν σε όλο το Νομό και πηγαίνουν παντού με τα δικά μας οχήματα».
Κλείνοντας αυτό το μικρό οδοιπορικό, η πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος Δράμας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού σημειώνει: «Ο Ερυθρός Σταυρός θα συνεχίσει να είναι πάντα παρών. Διότι η πολιτεία έχει πάντα ανάγκη τους εθελοντές και οι εθελοντές είναι πάντα εξειδικευμένοι και αυτό εμείς το προσφέρουμε. Όποιος θέλει να προσφέρει βοήθεια εμείς είμαστε πάντα εδώ. Λειτουργούμε όλοι μαζί σαν Ομάδα».
