Σε θετική κατεύθυνση η ελάχιστη

βάση εισαγωγής με περισσότερα

ποιοτικά χαρακτηριστικά

Μιλάει στον «Π.Τ.» ο πρόεδρος των Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Μέσης Εκπαίδευσης Δράμας

Του Θανάση Πολυμένη

Η ΜΕΓΑΛΗ αλλαγή που έγινε φέτος στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, φέρνει πλέον τις μεγάλες αλλαγές, τουλάχιστον για τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά. Η ελάχιστη βάση εισαγωγής που ορίστηκε από το Υπ. Παιδείας και οι βαθμοί που όρισαν οι ίδιες οι Σχολές, φαίνεται πως πλέον αλλάζουν ολοκληρωτικά τον ακαδημαϊκό χάρτη.

Το παράδειγμα των Τμημάτων της Δράμας, που φέτος παίρνουν ελάχιστους φοιτητές ή τουλάχιστον κανέναν από τα ΓΕΛ στο Δασολογίας, είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Ο «Πρωινός Τύπος», μίλησε χθες με τον πρόεδρο του Συλλόγου Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Μέσης Εκπαίδευσης κ. Γιάννη Γαζάνη, ο οποίος στην ερώτηση για το πώς είδε όλη αυτή την κατάσταση με την ελάχιστη βάση εισαγωγή να καρατομεί χιλιάδες παιδιά από την προσπάθεια εισαγωγής τους στα ΑΕΙ, σημειώνει:

«Αν εξαιρέσουμε κάποια περιστατικά που ορισμένα Τμήματα έμειναν χωρίς φοιτητές, κατά τα άλλα, αν αναφερθούμε στις μεγάλες αυξομειώσεις των Σχολών, ήταν κάτι αναμενόμενο. Σκεφτείτε ότι, όταν μπαίνει ένα νέο δεδομένο στην εξίσωση, όπως η ελάχιστη βάση εισαγωγής, το να βλέπουμε την περυσινή βάση, δεν είναι απόλυτα σωστό. Γιατί η περυσινή βάση δημιουργήθηκε με τα περυσινά δεδομένα. Και επειδή είναι πρωτόγνωρο αυτό, είναι λογικό να υπάρχουν αυτές οι αυξομειώσεις. Θα μπορούμε όμως στα επόμενα χρόνια να μιλάμε με μεγαλύτερη ασφάλεια για τις βάσεις».

Στη διαπίστωση ότι η ελάχιστη βάση εισαγωγής έφερε και αυτές τις αυξομειώσεις ο κ. Γαζάνης απαντά πως, ναι: «Σκεφτείτε ότι κάποια Τμήματα έμειναν χωρίς φοιτητές, γιατί δεν είχαν το δικαίωμα να βάλουν όλοι οι φοιτητές αυτό το Τμήμα. Οπότε, αυτοί που είχαν δικαίωμα να το βάλουν, δεν τους άρεσε, οπότε και το άφησαν.

Πάντως, είναι σημαντικό να καταλάβουν και οι γονείς, όπως και τα παιδιά, με την ελάχιστη βάση εισαγωγής έχουμε κάτι καινούριο αν και πρωτόγνωρο. Οι αριθμοί λένε ότι έμειναν απ’ έξω 25.000 φοιτητές από τα ΓΕΛ, αλλά αν δούμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που έχει αυτή η αλλαγή, θα δούμε ότι πολλά από αυτά τα παιδιά στις σχολές που ήταν κάτω από 7.140 μόρια που ήταν η πιο χαμηλή, δεν πήγαιναν κιόλας. Οπότε θέλω να πω ότι στην ουσία δεν αλλάζει κάτι πολύ δραματικά. Ποιοτικά εννοώ! Ποσοτικά βεβαίως…

Σκεφτείτε όμως ότι πολλά από τα παιδιά δεν θα πήγαιναν. Ενδεχομένως αυτό να έχει βοηθήσει και να έχει προστατεύσει και τις οικογένειες κάποιων μαθητών. Γιατί καταλαβαίνετε ότι στην όρεξη, τη διάθεση και το όνειρο που έχει ένας μαθητής να γίνει φοιτητής και να ζήσει αυτή την κατάσταση της φοιτητικής ζωής που μέσα στο μυαλό του την έχει εξιδανικευμένη, σ’ αυτή την προσπάθεια, πολλές φορές θα πείσει και το γονιό ότι μια Σχολή των 5.000 μορίων είναι καλό να πάει να την σπουδάσει. Στην πορεία όμως, μπορεί ούτε το μέρος, αλλά ούτε και η Σχολή να του αρέσει και να τα παρατήσει. Ενώ τώρα είναι ξεκάθαρο από την αρχή ότι δεν περνάει εκεί.

Γι’ αυτό και είχαμε πει και την προηγούμενη φορά, ότι περισσότερο ζημιωμένοι είναι οι επαγγελματίες στις φοιτητουπόλεις που έχουν σπίτια να ενοικιάσουν, καφέ, γρήγορο φαγητό και όλα τα υπόλοιπα και έχουν χτίσει γύρω από τη ζωή ενός φοιτητή, παρά οι οικογένειες και τα ίδια τα παιδιά που δεν πέρασαν σε κάποια Σχολή. Θεωρώ ότι αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι ζημιωμένοι και ίσως αυτοί που αν ασκηθεί κάποια πίεση για κάποια αλλαγή στην κυβέρνηση, θα είναι περισσότερο απ’ αυτούς και όχι από τα παιδιά».

Προς τη σωστή κατεύθυνση…

Ερωτώμενος να πιστεύει ότι ελάχιστη βάση εισαγωγής θα μπορούσε να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, ο κ. Γαζάνης επισημαίνει: «Πιστεύω ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Το λάθος για μένα – και το λάθος που γίνεται πάντα στο Υπ. Παιδείας – είναι ότι πάντα οι αλλαγές ξεκινούν από πάνω προς τα κάτω. Δηλαδή, η αλλαγή γίνεται στις πανελλήνιες. Θα ήταν μια πολύ καλή αλλαγή, αν ξεκινούσε – ιδανικά για μένα από την Α΄ Δημοτικού ή τουλάχιστον από τις αρχές Γυμνασίου – έτσι ώστε το παιδί να ξέρει από την Α΄ Λυκείου, με ποια δεδομένα φτάνει στην Γ΄ Λυκείου να δώσει πανελλήνιες. Όταν μια ελληνική οικογένεια έχει επενδύσει κάποια χρήματα στο παιδί για να πάει να σπουδάσει, τότε καταλαβαίνετε ότι, αν δεν περάσει στις πανελλήνιες θα βρει να κάνει κάτι που θα έχει σχέση με σπουδές. Για παράδειγμα θα πάει σε ένα ιδιωτικό ή δημόσιο ΙΕΚ, ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Είναι σημαντικό από πριν ακόμα, να δείξουμε στο παιδί ποιος είναι ο δρόμος, ποια είναι τα δεδομένα. Έτσι ώστε το παιδί να μπορεί να ξέρει τις πραγματικές του δυνατότητες. Η άποψη όλων των συναδέλφων, είναι ότι, στα σχολεία βάζουν μεγάλους βαθμούς».

Στη διαπίστωση ότι έτσι ο μαθητής νομίζει ότι είναι καλύτερος ενώ δεν είναι, εξηγεί ο ίδιος:

«Έτσι ακριβώς. Το ξέρουν και τα ίδια τα παιδιά. Σκεφτείτε ότι παλαιότερα αυτοί που έβγαζαν πάνω από 18,5 ήταν αριστούχοι και ήταν λίγοι στα σχολεία. Τώρα μειοψηφία είναι αυτοί που βγάζουν κάτω από 18! Δεν ξέρω για ποιο λόγο γίνεται, αλλά πιστεύω ότι από το Γυμνάσιο ακόμα, οι βαθμοί θα έπρεπε να είναι περισσότεροι αντιπροσωπευτικοί των επιδόσεων των παιδιών. Γιατί μετά ο μαθητής και ο γονιός, επενδύουν σ’ αυτόν τον καλό βαθμό, τα όνειρά τους για ένα μέλλον πανεπιστημιακό. Πώς γίνεται όλα τα παιδιά να βγάζουν 18 – 19 και ο μέσος όρος σε κάθε πεδίο Σχολών πανελλαδικά να είναι γύρω στο 10,5».

Η διαχείριση της ελάχιστης βάση εισαγωγής

Στη ερώτηση ότι, η ελάχιστη βάση εισαγωγής έτσι όπως διαχειρίστηκε από τις Σχολές, ήταν αντικειμενική ή πιθανόν οι Σχολές να έκαναν κάποια λάθη, ο κ. Γαζάνης τονίζει: «Πιστεύω ότι, όποιος κάνει κάτι, κάνει και λάθη. Δεν ήταν απόλυτα σωστά όπως έγιναν. Ενδεχομένως οι συντελεστές δεν ήταν και απόλυτα ακριβείς. Θα δούμε τι θα αλλάξει την επόμενη χρονιά. Οπότε έγινε κάποια προσπάθεια φέτος, του χρόνου θα γίνουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις πάνω σ’ αυτό. Έχω την αίσθηση πάντως ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Ίσως τα οφέλη να είναι περισσότερα από τα λάθη, ίσως. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την οικονομία της πόλης μας».

Η κατάργηση των ΤΕΙ

Ρωτήθηκε επίσης ο κ. Γαζάνης, για το αν σήμερα διαφαίνεται σε άλλη βάση η κατάργηση των ΤΕΙ. Αν δηλαδή τα ΤΕΙ έπρεπε τελικά να καταργηθούν ή όχι, και αν όπως το βλέπουμε σήμερα, αυτή ήταν στη σωστή κατεύθυνση ή αποδείχτηκε τελικά λανθασμένη. Ο κ. Γαζάνης απάντησε: «Άποψή μου είναι ότι ήταν πολύ μεγάλο λάθος η κατάργηση των ΤΕΙ κατ’ αρχήν και με τον τρόπο που έγινε. Δηλαδή, δεν μπορεί να λειτουργήσει ένα Φυσικό Τμήμα, όπως της  Καβάλας, χωρίς να έχει τις υποδομές. Καταλαβαίνουμε ότι ο τίτλος σε μια Σχολή, δεν είναι απλά αν λέγεται  πανεπιστημιακή ή τεχνολογική σχολή. Είναι άλλα πράγματα που φτιάχνουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της Σχολής. Όπως είναι οι καθηγητές, οι εγκαταστάσεις, τα συγγράμματα. Δεν είναι απλά ο τίτλος, αν το βαφτίζουμε ΤΕΙ ή το βαφτίζουμε Πανεπιστήμιο. Πιστεύω ότι έγινε μόνο αυτό. Απλά βαφτίστηκε από ΤΕΙ, Πανεπιστήμιο. Και σ’ αυτό ακόμα, έχουν την ίδια γνώμη και οι φοιτητές που επωφελούνται απ’ αυτό!»