ΒΑΒΕΛ
Η ανθρώπινη λαίλαπα και η καταστροφή των δασών
Γράφει ο Θανάσης Πολυμένης
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ είναι άκρως σοκαριστικά. Κάθε δευτερόλεπτο του 2017, καταστρέφαμε ένα δάσος, ίσο με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Χάθηκε οριστικά, χωρίς καμιά ευκαιρία ανασύστασης.
Η κλίμακα της καταστροφής είναι μεγάλη και τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα η Global Forest Watch, ξεπερνούν πια κάθε φαντασία. Ο άνθρωπος είναι καταστροφικός και δεν καταλαβαίνει τίποτα μπροστά στο κέρδος και την αδηφάγα επέκτασή του στον πλανήτη. Τα στοιχεία προέρχονται από μια παγκόσμια δορυφορική έρευνα, Τα στοιχεία αυτά, αντιστοιχούν σε μια περιοχή μεγέθους της Νέας Υόρκης καθημερινά, και σε μια περιοχή ίση με την Ιταλία κατά τη διάρκεια του έτους.
Η απώλεια του 2017 που καταγράφηκε από την Global Forest Watch ήταν 29,4 εκατ. εκτάρια, η δεύτερη υψηλότερη από την καταγραφή που ξεκίνησε το 2001. Και έρχεται σε μια εποχή που θα έπρεπε να μας ανησυχεί ιδιαιτέρως το πόσο επιβαρυντικό για το μέλλον είναι αυτό το μέγεθος.
Οι παγκόσμιες απώλειες δένδρων έχουν διπλασιαστεί από το 2003, ενώ η καταστροφή τροπικού δάσους ζωτικής σημασίας διπλασιάστηκε από το 2008. Μία πτωτική τάση στην αποψίλωση δασών στη Βραζιλία έχει σημειωθεί λόγω της πολιτικής αστάθειας στη χώρα ενώ και η καταστροφή των δασών στην Κολομβία είναι λίγο μικρότερη.
Όμως τα τεράστια δάση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό υπέστησαν απώλειες ρεκόρ. Ωστόσο, στην Ινδονησία, η αποψίλωση των δασών μειώθηκε κατά 60% το 2017, εξαιτίας λιγότερων δασικών πυρκαγιών και κυβερνητικών ενεργειών.
Τα νέα δεδομένα καταγράφουν όλες τις δασικές καταστροφές, συμπεριλαμβανομένης της δασικής πυρκαγιάς. Οι πυρκαγιές κυριαρχούν σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, προκαλώντας περίπου τα δύο τρίτα των ζημιών στη Ρωσία και τον Καναδά και μπορεί να γίνουν πιο κοινές λόγω της αλλαγής του κλίματος. Αν και νέα δάση αναπτύσσονται στην Κίνα και την Ινδία, το πώς αυτά αντισταθμίζουν την καταστροφή των υφιστάμενων δεν είναι ακόμη γνωστό, παρόλο που είναι σαφές ότι η αποψίλωση των δασών υπερβαίνει σημαντικά την αναδάσωση.
Εκτιμάται ότι μόνο το 15% περίπου των δασών που πιθανόν να υπήρχαν πριν από τον ανθρώπινο πολιτισμό παραμένουν άθικτα σήμερα: το ένα τέταρτο έχει καταστραφεί και το υπόλοιπο έχει κατακερματιστεί ή υποβαθμιστεί. Οι δασικές απώλειες αποτελούν έναν τεράστιο συντελεστή στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η καταστροφή των δασών είναι επίσης η κύρια απειλή της άγριας πανίδας και ένας βασικός λόγος που πολλά άγρια ζώα έχουν εξαφανιστεί τα τελευταία 40 χρόνια και σηματοδοτεί έτσι μια περίοδο που χαρακτηρίζεται ως η έκτη μαζική εξαφάνιση. «Ο κύριος λόγος για τον οποίο εξαφανίζονται τα τροπικά δάση δεν είναι μυστήριο – οι τεράστιες εκτάσεις καταστρέφονται για την καλλιέργεια σόγιας, φοινικέλαιου, τη βιομηχανία παραγωγής κρέατος και την ξυλεία», δήλωσε η Frances Seymour στο Παγκόσμιο Ινστιτούτο Πόρων. «Ένα μεγάλο μέρος αυτής της εκκαθάρισης είναι παράνομο και συνδέεται με τη διαφθορά». Μόνο το 2% της χρηματοδότησης δράσεων για το κλίμα πηγαίνει προς την προστασία των δασών και της γης, δήλωσε η Seymour η οποία σημάνει συναγερμό για άμεση λήψη μέτρων.
