Home > Πρώτο Θέμα > Ισπανόφωνοι φοιτητές στη Δράμα για τα 3.500 χρόνια ιστορίας της ελληνικής γλώσσας► Μια ενδιαφέρουσα έκθεση για την ελληνική γλώσσα και το λόγο

Ισπανόφωνοι φοιτητές στη Δράμα για τα 3.500 χρόνια ιστορίας της ελληνικής γλώσσας► Μια ενδιαφέρουσα έκθεση για την ελληνική γλώσσα και το λόγο

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας

Ισπανόφωνοι φοιτητές στη Δράμα

για τα 3.500 χρόνια ιστορίας

της ελληνικής γλώσσας

► Μια ενδιαφέρουσα έκθεση για την ελληνική γλώσσα και το λόγο

► Μιλάνε στον «Π.Τ.» η αν. δ/ντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δράμας και ο Δραμινός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας κ. Μορφακίδης

 

 

Του Θανάση Πολυμένη

ΜΙΑ ΠΟΛΥ ωραία και αρκετά ενδιαφέρουσα έκθεση είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά, αλλά και να μάθουν για την ελληνική γλώσσα, οι ισπανόφωνοι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Γρανάδας Ισπανίας.

Πρόκειται για μια έκθεση με κεντρικό τίτλο: «Ο πολιτισμός του λόγου. 3.500 χρόνια ιστορίας της ελληνικής γλώσσας», η οποία παρουσιάστηκε το απόγευμα της Πέμπτης 20 Ιουλίου στο αίθριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Δράμας.  Η έκθεση αναφέρεται με μια σύντομη αναδρομή, στη μακραίωνη ιστορία της ελληνικής γλώσσας, και έχει ως στόχο να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό μέσω εικόνων και κειμένων, τις ιδιαιτερότητες που καθιστούν αυτή τη γλώσσα μοναδική στην ιστορία της ανθρωπότητας για διάφορους λόγους.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Θερινού Σχολείου που υλοποιεί αυτές τις μέρες στη Δράμα το Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών με τη συνεργασία του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Γρανάδας και της Ισπανικής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, με υπεύθυνο καθηγητή τον Δραμινό στην καταγωγή κ. Μόσχο Μορφακίδη-Φυλακτό.

Η εκδήλωση άνοιξε με ενημέρωση του κοινού και των ισπανόφωνων φοιτητών για το Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας, μετά έγινε μια εισήγηση από την κα. Πουλιούδη για την ελληνική γλώσσα, για το πανεπιστήμιο της Γρανάδα και τον σκοπό της έκθεσης που πρώτη φορά έρχεται στην Ελλάδα.

Πουλιούδη: Η διαχρονικότητα και η αξία της ελληνικής γλώσσας

Μιλώντας στον «Π.Τ.» η διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δράμας κα. Πουλιούδη, σημείωσε ότι, «η Ελληνική Γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα, η οποία ομιλείται αδιαλείπτως από την εποχή της εμφάνισής της. Απαριθμεί 4.000 χρόνια προφορικής παράδοσης και 3.500 γραπτής. Είναι μια από τις σημαντικότερες γλώσσες στον κόσμο. Περιλαμβάνει πλούτο λεξιλογίου, γραμματικής και συντακτικής δομής. Ως εκ τούτου, κέρδισε επάξια τον τίτλο της μητέρας των γλωσσών, αφού διακατέχεται από την ικανότητα του «δανείζειν» σε άλλες γλώσσες».

Όπως τονίζει μάλιστα,  «έχει αποτελέσει τη βάση για τους σημαντικότερους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο, αφού τα περισσότερα αλφάβητα προέρχονται από το ελληνικό. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι, όχι μόνο οι Ευρωπαίοι άλλα και οι υπόλοιποι λαοί του κόσμου βασίστηκαν στην Ελληνική Γλώσσα, για να δημιουργήσουν τη δική τους, αλλά και αφομοίωσαν στο δικό τους λεξιλόγιο πολλές ελληνικές λέξεις. Είναι αδιαμφισβήτητη η διαχρονικότητα και η αξία της Ελληνικής Γλώσσας τόσο για τον γλωσσικό πλούτο, όσο και για την ιστορική συνέχεια, εδώ και τουλάχιστον τέσσερις χιλιάδες χρόνια».

Αναφερόμενη στην ιστορική εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες, σημειώνει ότι αυτή «αποδεικνύει τον δομημένο, λειτουργικό και δημιουργικό της χαρακτήρα. Η Ελληνική είναι η Γλώσσα στην οποία έγραψαν τα έργα τους ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης.

Είναι η γλώσσα της Καινής Διαθήκης, του Ρωμανού του Μελωδού, του Διονύσιου Σολωμού, του Σεφέρη και του Ελύτη. Η Ελληνική Γλώσσα έχει κυρίαρχη θέση στο λεξιλόγιο των Τεχνών, των Επιστημών, της Πολιτικής, της Φιλοσοφίας και κάθε πτυχής της ανθρώπινης δημιουργίας.

Ακόμη και σήμερα Επιστήμες όπως Ιατρική, Φαρμακευτική, Φυσική, Αστρονομία που θεμελιώθηκαν στην αρχαία Ελλάδα, χρησιμοποιούν λέξεις της Ελληνικής Γλώσσας. Η Ελληνική Γλώσσα έγινε διεθνής στα χρόνια του Μ. Αλέξανδρου και των Ελληνιστικών Χρόνων. Επίσης ήταν διεθνής κατά τα χρόνια της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η Ελληνική Γλώσσα αντικατοπτρίζει την κοινή εθνική μας ταυτότητα, τον ενιαίο πολιτισμό μας και αποτελεί συνεκτικό δεσμό επικοινωνίας του απανταχού Ελληνισμού, ενώνοντας αρμονικά το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον!»

Μορφακίδης: Βάση του Δυτικού πολιτισμού ο ελληνικός λόγος

Μιλώντας για το ίδιο ζήτημα ο κ. Μορφακίδης στον «Π.Τ.», σημειώνει ότι η εκδήλωση πήγε πολύ καλά και οι φοιτητές είδαν το Μουσείο, ξεναγήθηκαν στο χώρο από τους αρχαιολόγους της υπηρεσίας και έμαθαν το πώς εξελίχθηκε αυτή η συγκεκριμένη έκθεση.

Όπως είπε ο κ. Μορφακίδης, «εξηγήσαμε στους φοιτητές μας γιατί η έκθεση είχε το θέμα της στο Λόγο και ότι αναφέρεται διαχρονικά στην αξία της ελληνικής γλώσσας».

Σημείωσε ακόμα ο ίδιος, ότι «η ελληνική γλώσσα αναφέρεται από τότε που έχουμε γραπτό λόγο, με την έννοια της ισοκρατικής αντίληψης του Λόγου. Όταν λέμε ισοκρατική αντίληψη του Λόγου, εννοούμε όχι μόνο την ομιλία, αλλά αυτή την απόλυτη σύνδεση της ομιλίας με το πνεύμα. Αυτός ο Λόγος, που είναι τα πάντα, παρήγαγε τα λογοτεχνικά είδη, από τα οποία αντλούμε έμπνευση ακόμα και σήμερα όπως το Έπος, την Ποίηση, το Δράμα. Δίνεται ακόμα έμφαση, στο ότι ο ελληνικός Λόγος, ήταν ο Λόγος της Δημοκρατίας, διαφορετικά δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί αν δεν υπήρχε Δημοκρατία».

Όπως εξηγεί ο κ. Μορφακίδης, «περάσαμε μετά σε διάφορα σημεία, όπως στην Ελληνιστική περίοδο, όπου πλέον δεν υπάρχει Δημοκρατία, όμως αυτός ο Λόγος εξακολουθούσε και πάλι να παράγει, όπως παράδειγμα το μυθιστόρημα, που είναι και η βάση  του σημερινού μυθιστορήματος. Από την αρχαία Αθήνα και την Ελληνιστική περίοδο, μεταδόθηκε στην Ανατολή όπου έχουμε και τη διεθνοποίηση του πνεύματος μέσω της γλώσσας, όπου περιλαμβάνονται τα πάντα. Χωρίς τον Λόγο δεν θα μπορούσε να υπάρχει τίποτα, ούτε καν η Τέχνη. Ακόμα και η Μυθολογία που ήταν πηγή έμπνευσης και οι χριστιανοί πατέρες χρησιμοποιούσαν τα ονόματα ηρώων και θεών ως σημεία αναφοράς».

Στη συνέχεια ο κ. Μορφακίδης αναφέρεται στο πέρασμα «στο Βυζάντιο, στην χριστιανική πολιτεία, με το όνειρο του παγκόσμιου λαού και από το Βυζάντιο, η ελληνική γλώσσα και ο Λόγος, περνάνε σε άλλους λαούς. Ακόμα και τα λατινικά και τα σλαβικά είναι παρακλάδια του ελληνικού αλφαβήτου».

Όπως τονίζει ο ίδιος, «η ελληνική γλώσσα είναι ιδρυτική ύλη, ενώ και ο Δυτικός πολιτισμός βασίζεται 100% στον ελληνικό Λόγο, σε ό,τι προσφέρεις στις ανθρωπιστικές επιστήμες αλλά και στις θετικές, ακόμα και στην ορολογία».