Home > νέα >  Το Μουσείο ιδωμένο μέσα από μια διαφορετική ματιά στη ζωή μπορεί να δώσει ποιότητα στη ζωή μας  Μιλάνε στον «Π.Τ.» η προϊσταμένη κα. Πουλιούδη και η εκπαιδευτικός κα. Στυλίδου

 Το Μουσείο ιδωμένο μέσα από μια διαφορετική ματιά στη ζωή μπορεί να δώσει ποιότητα στη ζωή μας  Μιλάνε στον «Π.Τ.» η προϊσταμένη κα. Πουλιούδη και η εκπαιδευτικός κα. Στυλίδου

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δράμας γιόρτασε την Ημέρα των Μουσείων

 Το Μουσείο ιδωμένο μέσα

από μια διαφορετική ματιά στη ζωή

μπορεί να δώσει ποιότητα στη ζωή μας

 Μιλάνε στον «Π.Τ.» η προϊσταμένη κα. Πουλιούδη και η εκπαιδευτικός κα. Στυλίδου

Του Θανάση Πολυμένη

ΜΕ ΜΙΑ ωραία εκδήλωση το βράδυ της Τετάρτης 18 Μαΐου στο Αρχαιολογικό Μουσείο, γιόρτασε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δράμας τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Στην εκδήλωση, η αν. προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων κα Βασιλική Πουλιούδη μίλησε με θέμα: «Μουσείο, αειφορία και ποιότητα ζωής», ενώ η συνταξιούχος εκπαιδευτικός και κάτοικος της περιοχής κα. Στυλίδου – Κωνσταντούδη, έκανε μια διαφορετική προσέγγιση παρουσιάζοντας πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την περιοχή από τα παλιότερα χρόνια.

Την όλη εκδήλωση πλαισίωσε η Βυζαντινή Χορωδία του Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου Δοξάτου, με χοράρχη τον Γιάννη Κούτα με τίτλο: «Μνήμες Πατρίδας, ακούσματα Παράδοσης».

Μιλώντας στον «Π.Τ.» η κα. Πουλιούδη αναφέρθηκε στη Διεθνή Ημέρα Μουσείων που τιμάται στις 18 Μαΐου και σημείωσε ότι, «το Μουσείο, είναι ένας τόπος που πάντοτε, πέρα από την ιστορία και τις αρχαιότητες που υπάρχουν στο εσωτερικό του, δίνει και τον πολιτισμό του τόπου, την ταυτότητα του τόπου. Ωστόσο όμως και την ποιότητα της ζωής μέσα από τα ίδια τα εκθέματα, που κάθε φορά αυτό είναι προϊόν μιας ιδιαίτερης έρευνας. Αυτή λοιπόν την ποιότητα της ζωής, θα πρέπει να την κατανοήσουμε, να την καταλάβουμε, ώστε να μορφοποιήσουμε και να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας»

Όπως εξηγεί στον «Π.Τ.» η κα. Πουλιούδη, «αν μπορέσουμε να καταλάβουμε αυτό το νόημα των Μουσείων, θα έχουμε ξεκλειδώσει πολλά νοήματα στο χώρου του Μουσείου. Για το συγκεκριμένο όμως Μουσείο, ξέρουμε ότι έχει πολλά απ’ αυτά τα διδάγματα και τον πολιτισμό να μας διδάξει. Παίρνοντας ένα-ένα κάθε φορά τα αντικείμενα, μπορούμε να διδαχθούμε για πολλά πράγματα. Αυτό βγαίνει και μέσα από την παρουσίαση της κας Στυλίδου, γιατί είχε εναύσματα στην όλη διάρκεια της ζωής της, από τότε που δημιουργήθηκε το Μουσείο μέχρι και σήμερα, πάρα πολλά. Οπότε, καλλιεργώντας αυτό, ερευνώντας το κάθε έκθεμα, αλλά και αγαπώντας ιδιαίτερα τον χώρο αυτό, μπορούμε να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας, μπορούμε να ανατρέξουμε στην ποιότητα της ζωής».

Με τη σειρά της, η κα. Στυλίδου-Κωνσταντούδη, σημείωσε ότι επικεντρώνεται στην περιοχή γύρω από το Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας και το πώς αυτή άλλαξε στο πέρασμα του χρόνου.

Όπως επισημαίνει στον «Π.Τ.», «είναι μια περιοχή των υδάτων, των λαχανόκηπων, μια όμορφη περιοχή που έχει αλλάξει. Σήμερα το Μουσείο στεγάζεται σε ένα παλιό χώρο με ιστορία, με ζωή και αυτό προσπαθούμε να δείξουμε. Ψάξαμε και βρήκαμε τις φωτογραφίες της παλιάς εποχής, που είναι πάντα νοσταλγικές και προσπαθούμε να δώσουμε την εικόνα του χθες και του σήμερα».

Σημειώνει ακόμα η ίδια, ότι, «για εμάς όλα αυτά τα χρόνια ήταν ένα σχολείο. Χαρακτηριστικά το 2013, σε μια έκθεση για τους Βαλκανικούς Πολέμους, εμφανιζόταν σε φωτογραφίες το ατμόπλοιο ΑΡΚΑΔΙΑ και ήρθε στο μυαλό μου η διήγηση της γιαγιάς μου, που το 1919 έφυγε από τον Πόντο, πήγε στα μέρη του Καυκάσου και στη συνέχεια ήρθαν στην Ελλάδα με το ατμόπλοιο ΑΡΚΑΔΙΑ. Πάνω στο ΑΡΚΑΔΙΑ, η γιαγιά μου γέννησε ένα κοριτσάκι, το βάφτισε ο καπετάνιος, το βάφτισε με το όνομα του ατμόπλοιου, αλλά το μωρό δεν άντεξε, πέθανε και το έριξαν στη θάλασσα. Αυτές είναι οι ιστορίες μας», λέει η κα. Στυλίδου και συνεχίζει: «Τα παιδιά μας, τα σχολεία μας, όλες αυτές οι εποχές, πόσοι αρχαιολόγοι πέρασαν από εδώ, φωτισμένοι άνθρωποι που πέρασαν από τη Δράμα, οι εκδηλώσεις όλα αυτά τα χρόνια στο Μουσείο και πολλά άλλα, προσπάθησα μέσα από μια δικιά μου καταγραφή, να φέρω αυτές τις πληροφορίες και να τις δούμε».

Στο φωτογραφικό υλικό που παρουσίασε η κα. Στυλίδου, εμφανίστηκαν κάποια παλιά τοπογραφικά σχέδια της Δράμας, φωτογραφίες από την εποχή του 1940 και το λεγόμενο «καϊνάκ», τις πηγές νερού στο δημοτικό κήπο δίπλα από το Μουσείο, το πώς οι γυναίκες της εποχής κουβαλούσαν νερό με κουβάδες. Ακόμα φωτογραφίες που έβγαζαν οι πλανόδιοι φωτογράφοι και γενικά φωτογραφικό υλικό για το χθες που έχει πλέον χαθεί.

«Αυτό που θέλω να πω», λέει η κα. Στυλίδου, «είναι ότι θέλουμε να δείξουμε τη γειτονιά και πώς έχει αλλάξει στο πέρασμα του χρόνου. Αλλά ταυτόχρονα να κάνουμε και το άνοιγμα του Μουσείου στην γειτονιά και στη πόλη».