Υλικοί και ηθικοί

παράγοντες

του ορόσημου δόξας του ’40

Του Θανάση Διαλεκτόπουλου,

Διδάκτορος Ιστορίας – Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης Δράμας

Αν σήμερα ρωτήσουμε πού ήταν στο τέλος Φεβρουαρίου του 1941 το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού στρατού, στη Μέση Ανατολή ή στην Αλβανία, ασφαλώς θα μας πουν στην Μ. Ανατολή. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Στην Αλβανία ήταν ο πιο πολύς στρατός Ιταλών και Ελλήνων. Ενώ ξεκίνησαν δύο ολιγάριθμοι στρατοί, έφτασαν στο τέλος να βρίσκονται αντιμέτωποι κάπου 600.000 Ιταλοί με κάτι λιγότερο από 300.000 Έλληνες. Η πραγματική γιγαντομαχία των Βαλκανίων ήταν αυτή στην Αλβανία. Πριν από τον πόλεμο ήταν αδιανόητο για τους καλά ενημερωμένους ότι θα μπορούσε η Ελλάδα μόνη της να νικήσει τη μεγάλη δύναμη Ιταλία.

Όσον αφορά του υλικούς και ηθικούς παράγοντες πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα εξής:

Ο ελληνικός στρατός ήταν φτωχός και κακοντυμένος, τα πυρομαχικά δεν ήταν συχνά σε αφθονία κλπ., ήταν όμως ένας στρατός με κανονικό εξοπλισμό. Αν δεν υπήρχε οπλισμός και δεν ήταν εκπαιδευμένοι οι άνδρες δεν θα μπορούσαμε να νικήσουμε, όση γενναιότητα κι αν είχαμε.

Οι ηθικοί παράγοντες που έπαιξαν τεράστιο ρόλο μπορούν να συνοψιστούν στα εξής: Αν οι Ιταλοί είχαν επιτεθεί χωρίς να τορπιλίσουν την «Έλλη» ανήμερα του δεκαπενταύγουστου στο λιμάνι της Τίνου πιθανόν το αποτέλεσμα του πολέμου να ήταν άδηλο.  Ο τορπιλισμός της «Έλλης» ένωσε τους Έλληνες! Ακόμα και βυθισμένο το πλοίο πρόσφερε όσα δεν φανταζόμαστε. Αυτό είναι το μέγιστο θαύμα της Μεγαλόχαρης! Γι’ αυτό και ο στρατός που σφυροκοπούνταν στην Αλβανία είχε τη λεγόμενη «Παναγιολατρεία».

Ο Τσόρτσιλ όταν είχε επισκεφτεί το μέτωπο, είπε συγκινημένος ότι εδώ είναι σαν να πρόκειται για θρησκευτικό πόλεμο. Οι Έλληνες από τους εθνικόφρονες έως τους αριστερούς όλων των αποχρώσεων, όλοι μαζί και χωρίς διάκριση ξέσπασαν κατά των Ιταλών. Μαζί με το πατριωτικό λειτούργησε και το αντιφασιστικό συναίσθημα και αυτό έφερε τη νίκη. Αν νικήσαμε ήταν γιατί βρεθήκαμε όλοι μαζί ενωμένοι από τον Βασιλιά και τον Μεταξά μέχρι τον Ζαχαριάδη και τον Σιάντο. Ο καθένας είχε πάρει τον πόλεμο σαν προσωπική του υπόθεση και αυτό έφερε τη νίκη. Χρόνια πολλά στην Ελλάδα, χρόνια πολλά στους Έλληνες!