Home > Αρθρα > Επιπτώσεις της Κοινωνικής Απομόνωσης, λόγω του Κορωνοϊού Άρθρο του Δημητρίου Ι. Κισσούδη*

Επιπτώσεις της Κοινωνικής Απομόνωσης, λόγω του Κορωνοϊού Άρθρο του Δημητρίου Ι. Κισσούδη*

Επιπτώσεις της Κοινωνικής Απομόνωσης,

λόγω του Κορωνοϊού

 

Άρθρο του Δημητρίου Ι. Κισσούδη*

  • Οι άνθρωποι από τη φύση τους είναι κοινωνικά όντα και κάθε φορά που στερούνται την δυνατότητα να βρίσκονται με συγγενείς και φίλους σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως γενέθλια, γάμοι, βαπτίσεις, γιορτές κ.λ.π., καταλαμβάνονται από ένα μεγάλο εύρος συναισθημάτων, όπως π.χ. μοναξιά, θλίψη, άγχος, θυμό, κόπωση  και άλλες ψυχολογικές καταστάσεις.
  • Η απουσία όλων αυτών ή οι αλλαγές κάνουν ορισμένους ανθρώπους να νιώθουν αποπροσανατολισμένοι και να παρουσιάζουν ιδεοψυχαναγκαστικές συμπεριφορές.
  • Ειδικότερα, οι επιπτώσεις της κοινωνικής απομόνωσης, που μας επιβλήθηκε, λόγω του κορωνοϊού, είναι σημαντικές και μεταξύ αυτών οι κυριότερες είναι οι εξής :

1.Η Μοναξιά.

  • Η μοναξιά είναι μια εντελώς διαφορετική κατάσταση, όταν το άτομο νιώθει απομονωμένο και λαχταρά μια μεγαλύτερη κοινωνική επαφή.
  • Οι άνθρωποι που πάσχουν από μοναξιά έχουν περιορισμένη ικανότητα ελέγχου των σκέψεών τους, των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς τους.
  • Μπορεί να είσαι μόνος, χωρίς να νιώθεις μοναξιά.
  • Αντίθετα, για πολλούς αυτό συνιστά ευδαιμονία.
  • Η απομόνωση μπορεί να οδηγηθεί μέσα στον φαύλο κύκλο της μοναξιάς σε ένα τοξικό μείγμα χαμηλής αυτοεκτίμησης, εχθρότητας, στρες, απαισιοδοξίας και κοινωνικού άγχους, το οποίο καταλήγει στην περαιτέρω απομόνωση του μοναχικού.
  • Στη χειρότερη περίπτωση η μοναξιά μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, της οποίας ένα συνηθισμένο σύμπτωμα είναι η κοινωνική απόσυρση.

2.Το Άγχος.

  • Προκαλείται από την προσδοκία του πότε θα τελειώσει η απομόνωση αυτή.

3.Το  Στρες.

  • Το στρες παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας που μπορεί να είναι ωφέλιμο, μερικές φορές σωτήριο, αλλά και βλαπτικό.
  • Η αναγκαστική αυτή κοινωνική απομόνωση μας δημιουργεί στρες και επηρεάζει τον καθένα μας διαφορετικά ανάλογα με τις καταστάσεις που βιώνουμε, την προσωπικότητα και την υγεία μας.
  • Το υπερβολικό ή και παρατεταμένο (χρόνιο ) στρες είναι δυνητικά νοσογόνο.

4.Η Θλίψη.

  • Δημιουργείται και ενισχύεται από το συναίσθημα της στέρησης της ευκαιρίας να απολαύσουμε τις χαρές της ζωής.

5.Η Κατάθλιψη

  • Απώλεια ενδιαφέροντος για αγαπημένες δραστηριότητες.
  • Η παραμέληση της προσωπικής φροντίδας.
  • Το υπερβολικό ή ελάχιστο φαγητό.
  • Η υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών.
  • Η εμφάνιση σωματικών συμπτωμάτων ( π.χ. κόπωση, πονοκέφαλος, πόνοι στην κοιλιά ).
  • Η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει ορισμένες λειτουργίες του εγκεφάλου, μεταξύ τα των οποίων και τη μνήμη.

6..Η Χαμηλή Αυτοεκτίμηση.

  • Όλοι έχουμε ανάγκη από κοινωνική εξάσκηση, καταξίωση, γιατί έτσι νιώθουμε ότι έχουμε αξία.

7.Η Αβεβαιότητα.

6.Η Ανασφάλεια.

7.Η Απαισιοδοξία.

  1. Ο Φόβος.
  2. Ο Θυμός.

10.Η κόπωση.

  1. Η Απογοήτευση.
  • Πλήθος επιστημονικών ερευνών δείχνει ότι ακόμη και η οικειοθελής απόσυρση από την κοινωνία έχει σοβαρές συνέπειες.

12.Η περιορισμένη ικανότητα ελέγχου των σκέψεών, των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς μας.

  • Μεσούσης της πανδημίας, ίσως όλοι να γινόμαστε περισσότερο κοινωνικά «αδέξιοι».

Τελικά πόσο θα επηρεάσει τον εγκέφαλό μας η μακροχρόνια κοινωνική απομόνωση ;

  • Άραγε, θα θυμόμαστε πως θα είμαστε κοινωνικά όντα, όταν τελειώσει η υγειονομική κρίση και επιστρέψει η κανονικότητα; Ελπίζω πως Ναι !!!…

 

  • Γεωπόνος & τέως Αντιπρόεδρος Εταιρείας Περιβάλλοντος
  • – Πολιτισμού ( Ε.ΠΕ.ΠΟΛ ) Δράμας – Καβάλας