Home > Νέα > Ένα βιβλίο και ένα λαϊκό ορατόριο για τα δεινά της Χωριστής: «Μνήμες … Ειρήνης Χάριν» Μιλάνε στον «Π.Τ.» ο συγγραφέας κ. Νίκος Γ. Γεωργιάδης και ο μουσουργός κ. Καμπάνης Σαμαράς

Ένα βιβλίο και ένα λαϊκό ορατόριο για τα δεινά της Χωριστής: «Μνήμες … Ειρήνης Χάριν» Μιλάνε στον «Π.Τ.» ο συγγραφέας κ. Νίκος Γ. Γεωργιάδης και ο μουσουργός κ. Καμπάνης Σαμαράς

Παρουσιάστηκε το στην Χωριστή

Ένα βιβλίο και ένα λαϊκό ορατόριο

για τα δεινά της Χωριστής:

«Μνήμες … Ειρήνης Χάριν»

Μιλάνε στον «Π.Τ.» ο συγγραφέας κ. Νίκος Γ. Γεωργιάδης και ο μουσουργός κ. Καμπάνης Σαμαράς

 

 

Του Θανάση  Πολυμένη

ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ενδιαφέρουσα εκδήλωση με κεντρικό τίτλο «Μνήμες Χωριστής 2023», πραγματοποιήθηκε το βράδυ του περασμένου Σαββάτου 30 Σεπτεμβρίου. Την εκδήλωση διοργάνωση ο Μουσικοδραματικός Σύλλογος Χωριστής «Η Αναγεννηθείσα Μακεδονία», σε συνεργασία με την Π.Ε. Δράμας, το Δήμο Δράμας, τον Πολιτιστικό Οργανισμό – Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και τη Δημοτική Ενότητα Χωριστής.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του Δραμινού εκ Χωριστής εκπαιδευτικού κ. Νικόλαου Γ. Γεωργιάδη με τίτλο: «Μνήμες… Ειρήνης Χάριν 1912-13 / 1916-18 /1941-44».

Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού Εισοδείων της Θεοτόκου στη Χωριστή και αποτελεί ένα λαϊκό ορατόριο για τα δεινά που υπέστη η περιοχή της Χωριστής κατά τις τρεις Βουλγαρικές Κατοχές, αλλά και τις περιόδους ειρήνης.

Μέρος του βιβλίου μελοποιήθηκε από τον επίσημο Χωριστιανό μουσουργό κ. Καμπάνη Σαμάρα, ο οποίος μάλιστα έχει συνθέσει ένα ορατόριο, με στόχο να παρουσιαστεί στα «Ελευθερία 2024», από την Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία της ΕΡΤ.

«Η συγγραφή του συγκεκριμένου έργου, οφείλεται στην παρότρυνση του μουσουργού Καμπάνη Σαμαρά, γόνου της Χωριστής, ο οποίος διέθεσε εαυτόν για να καταγράψει ένα λαϊκό ορατόριο με αναφορά στα παθήματα των προγόνων μας μαρτύρων και θυμάτων της Χωριστής», τονίζει μιλώντας στον «Π.Τ.» ο συγγραφέας του βιβλίου κ. Ν. Γεωργιάδης και συνεχίζει: «Μου ζήτησε να γράψω ένα λιμπρέτο, ένα κείμενο δηλαδή, πάνω στο οποίο να θέσει τις μουσικές του ενότητες. Ήταν ένα πρωτόγνωρο αντικείμενο για μένα, μια προσέγγιση την οποία δεν είχα κάνει ξανά στο παρελθόν. Διαβάζοντας και ψάχνοντας κανείς, φτάνει στην Πόλη».

Όπως τονίζει ο κ. Γεωργιάδης, «μετά από μια οκτάμηνη προσπάθεια, το πήρε ο μουσουργός, το μελέτησε, επισήμανε ποια κομμάτια θέλει να εντάξει στη μουσική του και προχώρησα περισσότερο να το εμπλουτίσω. Τελικά βγήκε ένα βιβλίο το οποίο περιλαμβάνει ποίηση, ελεύθερο στίχο, ρίμα, ελεύθερο κείμενο, λαϊκά παραδοσιακά  ποιήματα και τραγούδια της Χωριστής, δικά μου και άλλα κείμενα και όλα αυτά συνθέτουν το χρονικό διάστημα από την προαπελευθερωτική περίοδο, την πρώτη Βουλγαρική Κατοχή, την περίοδο της ειρήνης που ακολούθησε, τη δραματική Δεύτερη Βουλγαρική Κατοχή για την περιοχή της Δράμας, τη νέα ειρηνική περίοδο που ακολούθησε, την έλευση των προσφύγων και τα δραματικά θλιβερά γεγονότα της καταστροφής του 1941 με την σφαγή των κατοίκων της Χωριστής, χωρίς να σημαίνει ότι παραβλέπονται οι σφαγές που έγιναν σε άλλα σημεία της περιοχής της Δράμας».

Τα αμελέ – ταμπουρού της δεύτερης Βουλγαρικής Κατοχής

Ιδιαίτερα αναφέρει ο ίδιος, ότι, «η προσπάθεια αυτή, έγινε για να αναδειχθεί το συναίσθημα που ακολούθησε μετά από τις καταστροφές της Δεύτερης Βουλγαρικής Κατοχής, όπου 543 άτομα αιχμαλωτίστηκαν. Είναι λανθασμένος ο όρος, όμηροι, που χρησιμοποιείται. Δεν ήταν όμηροι. Ήταν κάτι σαν αυτό που μιλάμε στην ποντιακή ιστορία, τα αμελέ – ταμπουρού, δηλαδή τα τάγματα εργασίας. Κάτι αντίστοιχο.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, από τα 543 άτομα, να επιστρέψουν τα 129, δηλαδή το 60% του άρρενος πληθυσμού, 17 έως 50 χρόνων να μην επιστρέψουν. Έμεινε το χωριό άδειο από ανδρικό πληθυσμό.

Έμειναν χήρες, ορφανά, γονείς χωρίς παιδιά, αγηροκόμητοι. Όλα αυτά και  όλο αυτό το συναίσθημα – τον πόνο και την θλίψη, τις μετέπειτα συνοδείες της μνήμης των ανθρώπων – προσπαθώ να περιγράψω με βάση τα ακούσματα που είχαμε σαν παιδιά όπως αποτυπώθηκαν στη μνήμη μου».

Η ειρήνη

Όπως αναφέρει στον «Π.Τ.» ο κ. Γεωργιάδης, «το έργο κλείνει με την ειρήνη. Ότι εν τέλει, τι άφησε αυτή η πίκρα! Στα σημερινά χρόνια, Έλληνες αγοράζουν σπίτια στη Βουλγαρία, Βούλγαροι αγοράζουν σπίτια τις περιοχές μας, Βούλγαροι παντρεύονται με Ελληνίδες, Έλληνες παντρεύονται με Βουλγάρες, βιώνουμε ίσως την μακροβιότερη περίοδο ειρήνης μεταξύ των δύο λαών, από την εποχή ύπαρξης των δύο αυτών λαών.

Είναι 70 χρόνια και παραπάνω μετά το 1944, χρόνια ειρήνης, που τελευταία οι συνεργασίες που αναπτύσσονται ακόμα περισσότερο μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάνουν τις σχέσεις των λαών να βελτιώνονται ακόμα περισσότερο.

Πλέον, οι πολίτες, μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα, μέσα από τα εκπαιδευτικά συστήματα και μέσα από την Ευρώπη, όπου Έλληνας πολίτης – Ευρωπαίος πολίτης –  κοσμοπολίτης . Αυτό το τρίπτυχο όπως έχει χαρακτηριστεί, ισχύει και εφαρμόζεται μέσα από όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα των αντίστοιχων χωρών».

Σαμαράς: Με την Συμφωνική της ΕΡΤ

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο επίσης Χωριστιανός, μουσουργός κ. Καμπάνης Σαμαράς, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Δράμας, έχει ήδη συνθέσει ένα λαϊκό ορατόριο με βάση μέρος του βιβλίου.

Το κείμενο αυτό θα αποδοθεί από την Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία της ΕΡΤ. Ήδη, οι πρώτες επαφές έχουν γίνει και η Συμφωνική της ΕΡΤ έχει αποδεχθεί να το παρουσιάσει αφιλοκερδώς. Παρ’ όλα αυτά, τα έξοδα της μεταφοράς της Συμφωνικής και της Χορωδίας της ΕΡΤ στη Δράμα είναι μεγάλα, όπως και διάφορα άλλα έξοδα. Αυτό σημαίνει ότι, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, θα πρέπει να βρεθούν και οι κατάλληλοι χορηγοί, προκειμένου η δράση αυτή να γίνει πραγματικότητα στον εορτασμό των «Ελευθερίων 2024» στη Δράμα.

Μιλώντας στον «Π.Τ.» για το σημαντικό αυτό έργο, ο μουσουργός κ. Σαμαράς, επισημαίνει: «Θέλαμε να αφήσουμε παρακαταθήκη κάτι για το χωριό μας. Ήταν μια επιθυμία μας, διότι το χωριό μας πέρασε πολλά δεινά στην ιστορία του και έτσι συγκεκριμενοποιήσαμε λίγο τις τρεις κατοχές ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε μια μορφοποίηση πέρα από την συγγραφή και μιας μουσικής επένδυσης».

Όπως εξηγεί ο ίδιος, «το οραματίστηκα ως ένα λαϊκό ορατόριο για να γίνει πιο εύκολο και κατανοητό, να περάσει το μήνυμά μας για την ειρήνη και την αγάπη μας για το χωριό και φυσικά τα γεγονότα τα οποία συνετάραξαν όλους μας. Έχουμε πλέον φτάσει στο τέλος»